Στο βουνό πάνω από την Νεμέα όπου ονομάζεται Γκούρα σε ένα σημείο όπου οι ντόπιοι το ονομάζουν νανότρυπες, από το βιβλίο του λαογράφου και Ακαδημαϊκού Αγγέλου Δευτερέου αναφέρει τα εξής: « ….αν κάποιος κοιτάξει το πάτημα της Γκούρας θα διαπιστώσει ότι κάποτε ίσως πριν εκατομμύρια χρόνια υπήρχε μια λίμνη, αυτό φαίνεται από το σημάδι που είχε αφήσει γύρω γύρω το νερό και είναι ακόμη εμφανές!! Σε αυτό το τεράστιο πάτημα ή την αρχαία λίμνη ευδοκιμούν από τους ντόπιους τα υπέροχα σε γεύση φασόλια Γκούρας. Στο σημείο όπου φύγανε τα νερά οι ντόπιοι μου ανάφεραν για τις νανό τρύπες όπου και με πήγανε για να τις δω. Υπάρχουν 4 τρύπες στα τοιχώματα των σκληρών βράχων του βουνού τα οποία είναι τέλεια κυκλικά φτιαγμένα και λέω φτιαγμένα γιατί η φύση δεν μπορεί να κάνει τετράγωνες τρύπες  στο ίδιο μέγεθος!!! Οι νανότρυπες είναι σε οριζόντια θέση με διάμετρο ενός τέλειου μέτρου!!! Η μια νανότρυπα από την άλλη έχουν απόσταση 1.50 μέτρα. Και οι 4 νανότρυπες για 60 πόντους έχουν ευθεία κλίση μετά παίρνουν απότομα κατηφορική φορά!! Τα τοιχώματα τους είναι λεία με υφή μαρμάρου, κάποιες φορές λέγεται ότι βγαίνει παγωμένος αέρας από εκεί με τέτοια δύναμη που δεν μπορείς να κάτσεις γιατί ο αέρας πρώτον είναι τόσο παγωμένος που μπορεί να πάθεις ανακοπή και δεύτερον γιατί μπορεί να σε ρίξει κάτω από την ταχύτητα όπου βγαίνει!!!! Πολλοί τσοπάνηδες έχουν δει να βγαίνουν βραδιές όπου έχει πανσέληνο νάνοι από αυτές τις τρύπες. Έχουν ύψος γύρω στα 40 εκατοστά και κάνουν πολύ φασαρία από τις ακαταλαβίστικες ομιλίες τους όπου μπορεί και να ακουστούν γύρω στα 3 χιλιόμετρα μακριά από την άκρα ησυχίας του τοπίου. Δεν φοράνε ρούχα και έχουν ένα χρώμα κίτρινο στο σώμα τους, τα μάτια τους είναι τεράστια και είναι ολόλευκα όπως των τυφλών, δείχνουν να είναι τυφλά γιατί για να πάνε σε κάποια κατεύθυνση πρώτα μυρίζουν τον αέρα και μετά βγάζουν ένα είδος σφυρίγματος και ύστερα περπατάνε!!!  Άλλα χαρακτηριστικά δεν μου ανάφεραν οι 5 τσοπάνηδες της περιοχής μου είπαν ακριβώς όλοι τα ίδια πράγματα. Πότε δεν πείραξαν άνθρωπο αλλά ούτε και ζωντανό, κάποιες φόρες όμως έδειχναν να ενδιαφέρονται για κάποιες πέτρες όπου και τσακωνόντουσαν αγρία αναμεταξύ τους ποιος θα την πρώτο πάρει. Το πρωί προτού φανεί ο ήλιος μπαίνανε στις τρύπες τους και χανόντουσαν από εκεί που ήρθαν…..» παρ’ όλο που έψαξα την περιοχή την συγκεκριμένη δεν κατάφερα να βρω τις νανότρυπες, οι ντόπιοι τσοπάνηδες μου είπαν ότι και μέχρι πριν τον μεγάλο σεισμό όπου έγινε το 1978 οι νανότρυπες ήταν εκεί μετά τον σεισμό έκλεισαν για πάντα. Με πήγανε στο σημείο το όποιο υποτίθεται ότι υπήρχαν οι νανότρυπες στο συγκεκριμένο σημείο πάνω στον βράχο υπάρχουν σημάδια από μαύρο πέτρωμα κυκλικού μεγέθους γύρω στα 1 μέτρο και απόσταση η μια τρύπα από την άλλη γύρω στο 1.50 πόντους. Οι κύκλοι είναι τόσο τέλειοι που πιστεύεις με την πρώτη ματιά ότι κάποιος τους ζωγράφισε, αν όμως κοιτάξεις καλύτερα διαπιστώνεις αμέσως ότι έχεις να κάνεις με βράχο αλλά και με διαφορετικό υλικό πετρώματος των κύκλων από το άλλο βράχο!!! Ο τσοπάνης όπου με πήγε εκεί μου είπε ότι ο πατέρας του είχε δει πολλές φόρες τους νάνους να βγαίνουν από τις τρύπες αλλά και να τσακώνονται αναμεταξύ τους. Δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη για αυτό το γεγονός γιατί ίσως γίνω πολύ γραφικός αλλά και παράλογος, όχι ότι θα με πείραζε αλλά το τι θέλετε να πιστέψετε αυτό είναι στην κρίση την δίκια σας …