UFO πάνω από την Αθήνα
Ημερομηνία: 06/04/2010
Καταχωριτής: Aragorn
Πηγή: http://astro.pblogs.gr/2009/01/ufo-panw-apo-thn-athhna-ufo-over-athens.html
Σ΄αυτό το σημείωμα θα σας περιγράψω ένα προσωπικό περιστατικό χωρίς να προσπαθήσω να το ερμνεύσω, επειδή ακόμα και τώρα, όπως και τότε, δεν κατάφερα να το εξηγήσω.
Είναι νύχτα. Βρίσκομαι στο σπίτι μου στην Αθήνα. Δεν θυμάμαι αν ήταν το 2003 ή το 2004, πάντως θυμάμαι, ότι ήταν καλοκαίρι. Σε κάποια στιγμή αποφασίζω να παρατηρήσω τον πλανήτη Ουρανό και βγάζω στο δυτικό μπαλκόνι μου ένα τηλεσκόπιο 5'' (ιντσών), δηλαδή, 127 χιλιοστών αντικειμενικό φακό. Το τηλεσκόπιο αυτό είναι και αυτόματο. Λειτουργεί τόσο στην ανεύρεση ενός ουράνιου στόχου, όσο και να μπορεί να κινείται αντίθετα από την κίνηση της Γης, ώστε να έχει το στόχο στο προσοφθάλμιο συνεχώς τόσο για παρατήρηση όσο και για φωτογράφηση. Επειδή το μπαλκόνι μου δεν είχε θέα προς τον πολικό αστέρα, προϋπόθεση αναγκαία στην αρχή για τον προσανοτολισμό του τηλεσκοπίου, το λειτουργούσα μηχανικά με το κοντρόλ μόνο για κίνηση πάνω κάτω, δεξιά αριστερά. Έτσι, όπως κοιτούσα μέσα από το προσοφθάλμιο τον ουρανό και βρισκόμουνα περίπου στην περιοχή, που θα εντόπιζα τον πλανήτη, μετακινώντας το τηλεσκόπιο πολύ αργά βλέπω ξαφνικά «κάτι», που μου έκοψε την ανάσα. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά πιο γρήγορα και η προσοχή μου έιχε φτάσει στο κατακόρυφο. Ένα τεράστιο «πράγμα» να μετακινείται αργά μέσα στο προσοφθάλμιο με κίνηση από αριστερά προς τα δεξιά. Μετακίνησα το τηλεσκόπιο δεξιά αριστερά για να δω τα όρια του αντικειμένου, που έβλεπα μπροστά μου, αλλά στα όρια έβλεπα τον σκοτεινό ουρανό και όσο το παρακολουθούσα η εντύπωση, που είχα και έχω είναι, ότι ήταν πολύ μεγάλο. Έβλεπα μια μεγάλη επιφάνεια, ας την σκεφτούμε ότι είναι μεταλλική, (δεν γνωρίζω τι ήταν, απλά το γράφω για να έχετε κάτι στη σκέψη σας), και είχε τέσσερις οριζόντιες ζώνες χρωματισμένες σε δύο ορατά στο μάτι μου χρώματα, ένα καφέ και ένα μπεζ, το ένα κάτω από το άλλο με αρκετά μεγάλο σχετικά πάχος. Σηκώνω ξαφνικά το κεφάλι μου ψηλά για να διαπιστώσω, αν είναι ορατό με γυμνό μάτι. Δεν έβλεπα τίποτα, απολύτως τίποτα σε ένα ουρανό ολοκάθαρο. Γυρίζω το κεφάλι πάλι στο προσοφθάλμιο και δεν το βρίσκω μέσα, λογικό, εφόσον δεν είχα μετακινήσει το τηλεσκόπιο και με το κοντόλ το ξαναβρίσκω. Η καρδιά μου χτυπά σαν τρελή, τι τεράστιο πράγμα είναι αυτό, σκέφτομαι και συνεχίζω να το βλέπω να κινείται σχετικά αργά και σε κάποια στιγμή το χάνω τελείως. Από δω να γυρίζω το τηλεσκίπο, από εκεί να το πάω, πάνω κάτω, δεξιά αριστερά , τίποτα. Το τέρας είχε εξαφανιστεί, δεν έπβλεπα πια τίποτα. Τηλεφωνώ το ίδιο βράδυ σ' ένα συνάδελφο ερασιτέχνη αστρονόμο σαν κι εμένα και του περιγράφω αυτό, που είδα. Δεν μπορούσε να το δεχτεί με τίποτα. Έλεγε το ένα, έλεγε το άλλο και σε κάθε αντίσταση είχα πάντα πειστικό επιχείρημα, ότι δεν ήταν από κάποια άλλη σταθερή πηγή, επειδή δεν θα το έχανα και δεν θα έβλεπα πια καθόλου. Τελικά, αγαπητοί αναγνώστες, από τότε, όπως είνα λογικό δεν μπόρεσα να εξηγήσω τι έβλεπα, ενώ είναι μια απόλυτη και πραγματική εμπειρία και χωρίς καμιά αμφιβολία, ότι πάνω από την Αθήνα αυτό το βράδυ πέρναγε ένα Άγνωστης Προέλευσης Ιπτάμενο Αντικείμενο. Τι ήταν αυτό; Δεν γνωρίζω. Γνωρίζω αυτό, που μόλις σας περιέγραψα. Προσθέτω δε αμέσως, ότι κάποιο άλλο βράδυ από το δυτικό μπαλκόνι μου είδα με το τηλεσκόπιο έναν τηλεπικοινωνιακό, προφανώς, δορυφόρο με τα τεράστια πιάτα του, το ένα ήταν κατάμαυρο και μια κεραία πολλών μέτρων να εκτείνεται στο ένα άκρο. Τι να σας πω, και τότε, τι συγκίνηση ένιωσα! Δεν περιγράφεται, αλλά γνώρζα από την αρχή, ότι έβλεπα δορυφόρο χωρίς αμφιβλία.
Με το τέρας της πρώτης περίπτωσης είναι το άλυτο αίνιγμα.
0 Σχόλια: