Θυμάμαι παλιότερα που μπορούσα και έτρεχα στα ιερά των προγόνων μας, φόρτωνα τις μπαταρίες μου. Πριν καμιά δεκαριά χρόνια τοποθετήθηκε κάποιος κρύσταλλος στον θόλο του ναού της προναίας Αθηνάς. Κάποια στιγμή έστειλε μια φωτεινή ακτίνα στον ναό του Απόλλωνα και έγινε κομμάτια(ο κρύσταλλος). Τον κρυσταλλο (ένα κοματι χαλαζία) τον τοποθέτησε κάποιος σαν και εμάς στο κέντρο του/της θόλου. Η φόρτιση με ενέργεια (ήταν εαρινή ισημερία της οποίας η ακριβής ημέρα και ώρα φέτος ήταν 17.32 της 20/03/2010). Τότε ίσως να συνέπεσε με τον ακριβή χρόνο και ήταν υπερβολική θα έλεγα. Ετσι συνέβει η υλοποίηση και εκπομπή μιάς δέσμης φωτός πρός τον ναό του Απόλλωνα και η θραύση του κρυστάλλου (εξερράγη). Υποθετικά για μένα ήταν η υπερβολική ενέργεια , μπορεί όμως και όχι.