Στην Πάρνηθα τα μάτια τα δικά μου και των δύο φίλων που βρισκόντουσαν μαζί μου είδαν "κάτι" που όμοιο του δεν πρόκειται να έχω ξαναδεί. Ο ένας ο φίλος μάλιστα, είναι γνώστης αεροπλάνων αφού έχει άδεια πτήσεων και ο ίδιος έμεινε με ανοιχτό το στόμα. Ειδικά όταν το αντικείμενο με πολύ αργούς ρυθμούς πέρασε πάνω από τα κεφάλια μας σε ύψος όχι περισσότερο από 500-600 μέτρα. Ήταν κάτι που δεν ξεχνώ αλλά και δεν ψάχνω, γιατί αν το ψάξω άκρη δεν θα βρω και ίσως να μουδιάσει επικίνδυνα το μυαλό μου. Έχει μείνει στο μυαλό μου σαν κάτι τρομερά όμορφο και σαν μια μοναδική εμπειρία. Το φαινόμενο το είδαμε το 2002 στις δύο παρά τα μεσάνυχτα και βρισκόμασταν ακριβώς πάνω από τον αεροδιάδρομο του Τατοΐου. Ήταν ήδη 21 Ιουνίου και περιμέναμε να θαυμάσουμε την ανατολή του Σείριου. Η ημερομηνία αυτή ήταν θεσμός στην αρχαία Ελλάδα αφού γιόρταζαν την έναρξη του θερινού ηλιοστασίου. Το φαινόμενο το βλέπαμε από μακριά για περίπου μισή ώρα και δεν γνωρίζαμε τι βλέπαμε όταν βρισκόταν σε μεγάλη απόσταση. Αρχικά πιστεύαμε ότι ήταν ένα αστέρι, μετά πως είναι ελικόπτερο μέχρι να πλησιάσει και να περάσει από πάνω μας και εμείς να κοιτάζουμε ο ένας τον άλλο με το θέαμα. Τι να πω ρε παιδιά... Όλα είναι πιθανά. Ακόμη και δοκιμές νέας τεχνολογίας. Τι να πω άλλο;