Ταξιδεύοντας στους Δελφούς στα τέλη της δεκαετίας του ʼ50, η Jean Richer, καθηγήτρια της λογοτεχνίας με ιδιαίτερο αντικείμενο τον συμβολισμό, αναρωτιόταν σχετικά με την σύνδεση των Δελφών, τοποθεσία του μεγαλύτερου ναού του Απόλλωνα αλλά και μαντείο του, και της Δήλου, παραδοσιακός τόπος γέννησης του Θεού, όπως επίσης και την σχέση που είχε η Αθηνά η οποία τόσο χαρακτηριστικά αντιπροσωπεύεται στο ναό. Ενώ βρισκόταν στην Αθήνα, η έμπνευση της ήρθε μέσα από ένα όνειρο. Η φιγούρα του Απόλλωνα, ενώ κοιτούσε σε αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που βρισκόταν ο καθηγητής, γύρισε σιγά προς αυτόν κατά 180 μοίρες και τον αντίκρισε. Ξυπνώντας, βρήκε ένα χάρτη και τράβηξε μία ίσια γραμμή η οποία ένωνε τους Δελφούς, την Αθήνα και την Δήλο, αποκαλύπτοντας μία χωρική σχέση ανάμεσα σε αυτές τις ιερές τοποθεσίες.