Κοντά στη ρίζα του βουνού που λέγεται Άγιος Λιας είναι ένα κάρκαρο που πηγαίνει κάτω βαθιά, που δεν βρίσκει την άκρη του κανείς. Εκεί λοιπόν είναι η φωλιά των σμερδακιών. Ένα σούρουπο ένας ζευγολάτης βλέπει το βόδι του να σέρνεται κατά το κάρκαρο σαν να το τραβάγανε από τα κέρατα. Τρέχει ο καλός σου και πιάνει την ουρά του βοδιού του. Αλλά σαν είδε πως συρνότανε και εκείνος μαζί με το βόδι άφησε την ουρά που τραβούσε και τραβήχτηκε κάνοντας το σταυρό του. Το βόδι έπεσε μέσα στο κάρκαρο μουγκρίζοντας. Τότε κατάλαβε πως το βόδι του το τραβήξανε τα σμεδράκια , γιατί από κάτω είδε σπίθες και φωτιές να βγαίνουν από τη τρύπα του κάρκαρου. Έφυγε κάνοντας το σταυρό του και λέγοντας «Μνησθητί μου Κύριε». Αλλά φοβήθηκε τόσο πολύ που αρρώστησε και από τότε δεν ξαναβρήκε την υγειά του. (Παραδόσεις Ν. Πολίτης. Παράδοση Νο568, Εκδόσεις ΕΡΓΑΝΗ )