Η Μαύρη Πούντα είναι το πιο μελαγχολικό, το πιο άχαρο από τα αμέτρητα λιμανάκια του νησιού. Η μικρή περιοχή του βρίσκεται από την αριστερή πλευρά του μεγάλου λιμανιού, μπαίνοντας , ως μισό μίλι πιο μέσα από τον κάβο του Φουρκουβουνιού. Απότομες, καρβουνιασμένες, λες και σαν ξεχαρβαλωμένες οι τραχιές πλαγιές της ξηράς στέκουν απότομες πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας κι οι σπηλιές, που τα στόμιά τους χάσκουν εδώ κι εκεί, σ΄αποδιώχνουν, γεννώντας μέσα του παράξενα συναισθήματα. Και θα αισθανόταν πολύ χειρότερα ο επισκέπτης ετούτης της τοποθεσίας, αν αυτή δεν πλαισιωνόταν από τα χαρωπα κατάλευκα, κατά τόπους, και κατακόκκινα πετρώματα της ευρύτερης περιοχής του Φουρκουβουνιού. Ακόμα κι ο θόρυβος που κάνουν τα κύματα, καθώς κυλούν κι απλώνονται στα βότσαλα της μικρής παραλίας του, είναι παράξενος και μεταπλασμένος από τις κουφάλες των βράχων, μοιάζει με μοιρολόι! Ως τις αρχές του αιώνα μας, εδώ εξορυσσόταν μαγκανέζι. Υπήρχαν μάλιστα γραμμές ντεκοβίλ και βαγονάκια, πλυντήρια και μια μικρή σκάλα για να φορτώνουν σε καΐκια το μετάλλευμα. Αρκετοί Μηλιοί εργάτες δούλευαν και αρκετά ατυχήματα είχανε συμβεί μέσα στις μπούκες. Σε ένα, μάλιοτα, βουλημέντο καταπλακώθηκαν δύο αδέλφια που τα λέγανε Πιπέρηδες. Από τότε μέσα από τις τρίσβαθες στοές βγαίνανε τις νύχτες ουρλιαχτά και κάτω απο το λιμανάκι ακούγονταν θρήνοι και μοιρολόγια, που τα άκουγαν πολλοί ψαράδες. Δύο μάλιστα, ο καπετάν Γιάννης Ζησιμόπουλος ή Δράμαλης και ο παπα-θοδωρής Κεντρωτάς, διηγούνταν το εξής περιστατικό που έπαθαν οι ίδιοι: " Kάποια νύχτα χειμωνιάτικη που ψάρευαν καλαμάρια στην περιοχή της Μαύρης Πούντας, άκουσαν καθαρά νά΄ρχονται ψηλά από τα μαύρα βράχια δυνατές φωνές πόνου, θρήνοι και βογκητά. Παρόλο που βρίσκονταν στη βάρκα φοβήθηκαν τόσο, που άρχισαν να τραβούν τα κουπιά μ΄όλη τους τη δύναμη για να ξεμακρύνουν από τη στοιχειωμένη περιοχή. Οι φωνές όμως, τα ουρλιαχτά και οι βόγκοι, λες και μας ακολουθούσαν και τους ακούγαμε, πιο αδύνατους βέβαια, ακόμα κι όταν φτάσαμε στην αντικρινή στεριά, δηλαδή στον Καλαμαρόκαβο" Απόσπασμα από το βιβλίο του Ζαφ.Βάου ΜΗΛΟΣ (18ος -19ος αι.) ΚΟΙΝΩΝΙΑ-ΛΑΪΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΟΜΟΣ Β΄ Θρύλοι, μύθοι,παραδόσεις,προλήψεις, δεισιδαιμονίες.