"Όταν ήταν ο πατήρ Φιλόθεος νέο παιδί και προσπάθησε να πάει στο Άγιον Όρος τον συνέλαβαν οι Τούρκοι, οι οποίοι ήσαν στη Θεσσαλονίκη και τον έκλεισαν στο Λευκό Πύργο. Εκεί είχε πάρα πολλές δυσκολίες και είχαν σκοπό να τον κακοποιήσουν και να τον σκοτώσουν. Εκεί, δια θαύματος, τον γλύτωσε ο Μεγαλομάρτυς Δημήτριος παρουσιαζόμενος ως αξιωματικός στους Τούρκους. Αλλά, δεν ήταν μόνο αυτό. Ο πατήρ Φιλόθεος έκαμε τάμα στον άγιο Δημήτριο, κάθε χρόνο στις 26 Οκτωβρίου, που είναι η μνήμη του, να πηγαίνει στον Άγιο Δημήτριο και να παρίσταται και να λειτουργεί εκεί στην πανήγυρη του αγίου. Μια χρονιά – περίπου 10 χρόνια από τότε που μας διηγήθηκε το γεγονός – είχε πάρα πολύ μεγάλη κακοκαιρία στην Πάρο και δεν υπήρχαν πλοία. Δεν μπορούσε κανένα πλοίο να αποπλεύσει. Ήταν αδύνατο για τον πατέρα Φιλόθεο να φύγει από το νησί και να πάει στον Πειραιά και μετά στη Θεσσαλονίκη, για να εκπληρώσει το τάμα του και την επιθυμία που είχε για να παρευρεθεί στην πανήγυρη του αγίου Δημητρίου, στο ναό του. Και παρέμεινε στο μοναστήρι. Ήταν πάρα πολύ θλιμμένος. Έκαναν τον Εσπερινό κάτω στο καθολικό της μονής τους κι επέστρεψε ο πατήρ Φιλόθεος στο κελλί του λυπημένος, αισθανόμενος, τρόπον τινά μια αδυναμία, γιατί δεν μπορούσε να εκπληρώσει το λόγο που είχε δώσει στον άγιο. Μόλις πήγε στο κελί του όμως και κάθισε στην καρέκλα του και άρχισε να προσεύχεται και να λέει : «άγιε Δημήτριε, δυστυχώς δεν μπόρεσα να εκπληρώσω αυτό το τάμα, σε παρακαλώ συγχώρεσέ με, βοήθησέ με», ξαφνικά, χωρίς να το καταλάβει ευρέθηκε στο ναό του αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη. Κ.Ι.: Εν σώματι ή εν πνεύματι ; (γίνεται συνομιλία με ένα πνεματικό παιδί του γέροντος) Μ.Α.: Εν σώματι, κανονικά. Χαιρέτησε όλους τους παρόντες, χωρίς να πει σε κανένα τίποτα. Ήξεραν όλοι ότι πήγαινε κάθε χρόνο και δεν απόρησε κανείς. Έλαβε μέρος στον Εσπερινό, έμεινε το βράδυ στη Θεσσαλονίκη, έλαβε μέρος, την άλλη μέρα, στην τελετουργία, τελείωσαν οι γιορτασμοί και τότε, ο πατήρ Φιλόθεος επέστρεψε πίσω στο μοναστήρι του. Στο μοναστήρι οι μοναχοί είχαν ανησυχήσει, γιατί η πόρτα του ήταν κλειστή από μέσα και νόμιζαν ότι πέθανε. Κ.Ι.: Είναι εκπληκτικό, θαυμαστό. Μ.Α.: Ναι. Μετά, θυμάμαι, όταν τον ρώτησα: «πατήρ Φιλόθεε, πώς επιστρέψατε; » - νόμιζα ότι ήρθε πίσω κατά τον ίδιο τρόπο – μου λέει: «Ρε παιδάκι μου, μετά πήρα το καράβι και επέστρεψα. Την πρώτη φορά με πήρε ο άγιος αεροπορικώς και μετά ήρθα με τα δικά μου τα μέσα»." (Απο Γεροντικό του 20ού αιώνος» του κ. Κλείτου Ιωαννίδη, ΕΚΔΟΣΕΙΣ, ΝΕΚΤ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΘΗΝΑ 1999.)