Όταν ζούσα στην Αθήνα είχα ακούσει ιστορίες για ενεργειακές δίνες απʼ όλη τη χώρα. Μία από αυτές αφορούσε έναν μικρό λόφο που λέγεται Πνύκα και κοιτάζει κατευθείαν την Ακρόπολη. Είναι ένα όμορφο μέρος για επίσκεψη και λίγοι τουρίστες ξέρουν γιʼ αυτό. Διαλογίζομαι και γράφω εκεί. Λοιπόν, πήγα να διαλογιστώ πριν τη δύση του ηλίου σήμερα. Μετά τον διαλογισμό άρχισα να γράφω. Ξαφνικά τρεις Αμερικάνοι, δύο αγόρια και ένα κορίτσι, εμφανίστηκαν και άρχισαν να μετράνε τους βράχους και κάτι τέτοια. Σκέφτηκα πως θα είναι αρχαιολόγοι, έτσι τους παρακολουθούσα με ενδιαφέρον. Ξαφνικά άρχισαν να λένε για το πόσο παράξενες είναι οι σκιές και ότι υπάρχει ένας ενεργειακός στρόβιλος εδώ. Νόμιζαν πως είμαι Ελληνίδα (είμαι Αμερικάνα) και υπέθεσαν πως δεν ξέρω αγγλικά. Ωραία!, σκέφτηκα. Έτσι ξαναγύρισα στο γράψιμό μου. Ξαφνικά το κορίτσι ήρθε δίπλα μου και άρχισε να τραγουδάει και να χτυπάει ένα τύμπανο (σημ. Aragorn : Στο αρχικό κείμενο αναφέρετε η λέξη drum η οποία εκτός από τύμπανο σημαίνει και σπόνδυλος κίονα. Δεν μπορώ να καταλάβω αν είχε μαζί της κάποιο τύμπανο ή αν χτυπούσε με τα χέρια της κάποιο κίονα. Έχει στη Πνύκα κίονες;). Τα αγόρια την φωτογράφιζαν. Αισθανόμουν δυσάρεστα αλλά για κάποιο λόγο δεν ήθελα να φύγω. Το κορίτσι τραγουδούσε λέγοντας πως εδώ είναι το σπίτι της δημοκρατίας και έλεγε ακόμα για ειρήνη και ελευθερία σε όλο τον πλανήτη και για φρέσκο νερό και φαγητό για όλους. Όλο αυτό το τραγούδι που έλεγε δεν μου ακουγόταν ούτε και το αισθανόμουν φυσιολογικό. Ξαφνικά ένιωσα σαν να χτυπήθηκα από έναν ενεργειακό τυφώνα και έχασα τον αυτοέλεγχό μου. Ο άνεμος έγινε τόσο δυνατός που σχεδόν έπεσα από τον βράχο στον οποίο καθόμουν. Ήμουν αποφασισμένη να συνεχίσω το γράψιμό μου, προσπαθώντας να την αγνοήσω και τότε άρχισα να βλέπω την αύρα μου. Πάντα βλέπω τις αύρες αλλά ποτέ τόσο καθαρά όσο σήμερα. Τότε άρχισα να γράφω : «Σε παρακαλώ, κάνε την να σταματήσει. Βλέπω πλοία να έρχονται και την Αθήνα να καίγεται. Η γυναίκα μου έχει φύγει. Όμως είμαι θυμωμένος και θα πολεμήσω με το σπαθί μου. Σε παρακαλώ, κάνε την να σταματήσει». Τέτοια και άλλα παράξενα όπως αυτό έγραφα αλλά αυτό που έγραφα κυρίως ήταν : «Κάνε την να σταματήσει! Κάνε την να σταματήσει!». Επαναλαμβάνω πως ένιωθα ενεργειακούς σεισμούς τριγύρω μου και είχα πρόβλημα εστίασης. Η απάντηση ήταν : «Έτσι ήμαστε». Αλλά το πράγμα γινόταν πιο τρελό. Άρχισα να βλέπω φώτα στον ουρανό. Τότε – ορκίζομαι σε ότι πιο αγαπητό έχω- είδα ένα UFO ακριβώς από πάνω μου. Φοβήθηκα πάρα πολύ. Συνέβη πολύ γρήγορα και μετά εξαφανίστηκε. Πήγα σπίτι και ζήτησα από τον σύζυγό μου να αισθανθεί την ενέργειά μου. Είπε πως ήμουν κρύα σαν πάγος.