Στην Προσκομιδή (σημ. Aragorn : Ο γέροντας Γεώργιος Καρσλίδης) διάβαζε στην Ελληνική γλώσσα πολλά ονόματα. Καθώς διηγείται έμπιστο και προσφιλές πνευματικό του τέκνο, του έλεγε να σημειώνει διάφορα ονόματα από τα μνημονευόμενα ζώντων ή κεκοιμημένων και στο τέλος καλούσε αυτούς που του τα είχαν δώσει, συγγενείς ή φίλους και τους μιλούσε σχετικώς. Αν επρόκειτο για ζώντες και έπρεπε τους ανέφερε διακριτικά περί προβλημάτων που τους απασχολούσαν, προς ενίσχυση και διόρθωση. Αν επρόκειτο περί κοιμηθέντων, τους ανέφερε πάλι για την κατάστασή τους π.χ. αν σκοτώθηκαν από Τούρκους, αν αυτοκτόνησαν, αν είχαν καλό τέλος. Τούτα τα έλεγε μόνο από αγάπη για τις ψυχές, ώστε να φροντίσουν οι δικοί τους για τα μνημόσυνά τους, για ελεημοσύνες και λειτουργίες προς άφεση των αμαρτιών. Ορισμένες φορές έκπληκτοι οι συγγενείς μάθαιναν ακριβή γεγονότα περί του τέλους προσφιλών τους προσώπων, για τα οποία είχαν πριν αμφιβολίες ή ασαφείς πληροφορίες.