Υπήρχε μια αίσθηση έντονης αλλά συγκαλυμμένης δραστηριότητας, ιδίως σε σημεία – συγκεκριμένα οικήματα ή ολόκληρα τετράγωνα – που έδειχναν από ελάχιστα κατοικημένα μέχρι εντελώς ακατοίκητα. Μια αίσθηση ότι υπήρχε ολόγυρα πλήθος ανθρώπων μέσα στα κτίρια – οι φωνές και οι ομιλίες τους ακούγονταν αόριστα αλλά από παντού – μόνο που τα οικήματα ήταν είτε μισοεγκαταλελειμμένα είτε τελείως ακατοίκητα είτε εξαιρετικά μικροσκοπικά για να δικαιολογούν αυτό το σιγανό σούσουρο. Το συνολικό αποτέλεσμα ήταν η έντονη αίσθηση ότι υπήρχε μια μυστική πόλη κρυμμένη μέσα και πίσω από την κανονική πόλη. Ενώ δεν περιμέναμε να συμβεί τίποτα το ιδιαίτερο – ήταν μια έρευνα σχεδόν ρουτίνας – παρατηρήσαμε ότι η ατμόσφαιρα είχε πάρει όλη εκείνη τη πολύ γνώριμη για μας αίσθηση «που προμηνύει πολλά»! Αν υπήρχε κάποιο ίχνος κούρασης έφυγε εντελώς, για να αντικατασταθεί από μια έντονη ζωντάνια. Η ατμόσφαιρα έγινε κρυστάλλινη, ενώ τα πάντα ολόγυρα απέκτησαν έναν – επίσης πολύ γνώριμο για μας – βιολετί φθορισμό, σαν όλα τα κτίρια να έλαμπαν με ένα δικό τους αχνό φως.