Το 2001 πήγα μαζί με άλλους δύο συνεργάτες να εκτιμήσουμε κάποια ακίνητα. Το επάγγελμά μου είναι εργολάβος και κτηματομεσίτης και μόλις σουρούπωσε, γύρω στις 5-6 η ώρα και είχε πανσέληνο. Όπως είδαμε το φεγγάρι, είδαμε δίπλα σʼ αυτό να κινούνται κάτι άλλα αντικείμενα φωτεινά, τρία αντικείμενα συγκεκριμένα σε μέγεθος ίδιο με το φεγγάρι, μεγάλα, φωτεινά, και επειδή υπήρχαν αραιά σύννεφα, πότε μπαίνανε κάτω από τα σύννεφα και πότε πάνω. Αμέσως χαζέψαμε! Φάγαμε μισή ώρα με τρία τέταρτα να τα βλέπουμε. Τόσο ωραία ήταν! Μας έκανε εντύπωση ότι αυτά τα τρία αντικείμενα, ολοφώτεινα, μεγαλύτερα από το φεγγάρι (Σημ. Aragorn : Ποιο μπροστά είπε «ίδια» αλλά μάλλον δεν έχει μεγάλη σημασία. Πάνω στη κουβέντα ίσως μπερδεύτηκε), γυρνούσαν στο ίδιο σημείο, διέσχιζαν τον ορίζοντα και ξαναγύρισαν πίσω στο ίδιο σημείο. Σαν να έκαναν μία άσκηση. Αυτά τα πράγματα όσο και να καθόμασταν δεν χορταίναμε να τα βλέπουμε. Μετά πήγαμε κάπου χίλια μέτρα πάνω στην άσφαλτο, άλλος έλεγε μήπως κατέβουν. Γεμάτοι από περιέργεια δεν ξέραμε τι να πούμε. Πάλι τα είδαμε, πάλι τα χαζέψαμε. Ήταν πάλι προς τη θάλασσα, προς Κάτω Ολύμπου και μετά κάποια στιγμή τα είδαμε να φεύγουν πάνω από το Λιτόχωρο, μέσα στη χαράδρα, κάπου ανάβανε, κάπου σβήνανε και χάθηκαν. Όταν γύρισα στη Θεσ/νίκη το είπα στην οικογένεια μου, δε με πίστεψαν. Είπα και σε κάποιους φίλους το γεγονός. Μετά από μία εβδομάδα άκουσα σε κάποιο κανάλι πως τα είδαν στο Μεσολόγγι