αλείπται (οί) [Άρχ./. Εκαλούντο ούτω εν τη αρχαιότητι οι επιφορτισμένοι εν τοις γυμνασίοις και ταίς παλαίστραις νά άλείφωσι και νά τρίβωσι τά σώματα τών αθλητών δι' ελαίου, διά νά καθίστανται ταύτα μάλλον ευλύγιστα και ευκίνητα. Μετά τήν δι' ελαίου άλειψιν, οί αλείπται έρριπτον έπ' αυτών λεπτήν κόνιν η άμμον. Η χρίσις και αι έντριβαί, αί πρό της ένάρξειος του αγώνος, εκαλούντο προπαρασκευαστική τρίψις. Μετά τό πέρας του αγωνίσματος οι αλείπται έχριον και πάλιν τους αθλητάς και διά καταλλήλων εντριβών ύπεβοήθουν αυτούς να ανακτήσουν τάς δυνάμεις τον. Ή δευτέρα αυτή χρίσις και εντριβή εκαλείτο αποθεραπεία, μετά τό πέρας δε αυτής οί αλείπται έλουον τους άθλητάς και άπέπλυνον εκ του σώματος των τήν κόνιν, τον ίδρωτα και τό έλαιον διά της καλούμενης στλεγγίδος (ξύστρας). Διά τάς διαφόρους ταύτας έντριβάς και επαλείψεις άπητείτο ιδιαιτέρα τέχνη, διά τής οποίας οι αλείπται κατώρθωνον νά διανοίγωσι τους πόρους του δέρματος, έπιβάλλοντες είς τους αθλητάς τάς καταλλήλους αναπνευστικές κινήσεις (βλ. Πλουτ. Υγ. Παραγ. 16 σελ. 430, και Celsus 1. 1, και Ρlin. Η. Ν. 29. 1. 2). Οί αλείπται, ώς έκ τούτου, είχον και γνώσεις υγιεινής, επειδή δέ παρηκολούθουν εκάστοτε τήν εξέλιξιν και τήν κατάστασιν της υγείας των αθλητών, καθίσταντο οι καλύτεροι ιατρικοί σύμβουλοι τούτων, καθορίζοντες τα της διαίτης και της τροφής αυτών (Αριστ. ΉΘ. Νικ. ΙΙ, 6, 7). Ούτως οί αλείπται συν τω χρόνω έξωμοιούντο σχεδόν προς τους ιατρούς, έκαλούντο δέ, από της εποχής ιδίως του έκ Συληβρίας αλείπτου Ήροδίκου, Ιατραλείπται (Πλίν.). Τήν μεταξύ ίατραλείπτου και ιατρού διαφοράν καθορίζουν Κλήμης ό Άλεξανδρεύς και ο Κικέρων. Κατʼ αυτούς η μεν ιατρική επιστήμη έχει ως κύριον αυτής σκοπόν το βάθος της υγείας η δε δε ιατραλειπτική σκοπόν έχει μόνον τήν καλήν διατήρησιν της όψεως, του χρώματος και της ρώμης του σώματος.