Σύμφωνα με τους τοπικούς θρύλους του Λεωνιδίου, υπάρχουν δυο στοιχειωμένοι μύλοι στο γειτονικό βουνό που η παράδοση τους θέλει στοιχειωμένους. Ο λόγος που ο τόπος αγκαλιάστηκε από τα Λολά (τοπική έκφραση που δηλώνει ξωτικά νεράιδες κλπ.), είναι ο θάνατος μια γυναικάς που καθώς ανέβαινε νύχτα στους μύλους με αγκαλιά το μωρό της, ένας δυνατός άνεμος έριξε και εκείνη και το μωρό στο γκρεμό. Βέβαια υπάρχει και μια άλλη εκδοχή του μύθου που θέλει τον θάνατο να συνέβη όταν ο έλικας τον μύλων βρήκε το σώμα της άτυχης μάνας και την εκτίναξε στην παραλία του Λεωνιδίου. Η συνέχεια που θέλει ο θρύλος είναι να ακούγονται τα κλάματα του μωρού στα βράχια, αλλά πολλοί είναι και εκείνοι που βλέπουν την άτυχη μάνα να διαβαίνει το δρόμο και να χάνετε κοντά στο νεκροταφείο. Η περιοχή του Λεωνιδίου καθώς και η ευρύτερη περιοχή, είναι ένα πραγματικό βασίλειο από θρύλους και ιστορίες που σχεδόν τείνουν να εξαφανιστούν από την σύγχρονη Ελλάδα. Θα πρότεινα στον κάθε έναν από εσάς να μην αφήνει την παράδοση να χαθεί αλλά να την διαδίδει ως μια προφορική γνώση. Βλέπετε πολλά από τα μυστικά του χτες δεν κατορθώνουν να διαβαίνουν τον χρόνο, γιατί δεν είναι ʽπιασάρικαʼ όπως λέει και ο λαός, για άρθρα, βιβλία .