Κατά τη διάρκεια της επιστράτευσης (1974), είχαμε στρατοπεδεύσει δυτικά της Καστοριάς, μέσα σε ένα δασάκι ανάμεσα στα χωριά Πορεία και Κολοκυνθού και πολύ κοντά περνούσε ένας παραπόταμος του Αλιάκμονα Εκεί καθίσαμε, απʼ ότι θυμάμαι, 2-3 ημέρες. Στη σκηνή έμενα με ένα παλιό μου φίλο, με τον οποίο για κάποιο διάστημα υπηρετούσαμε μαζί τη στρατιωτική μας θητεία. Λεγόταν Γιάννης Σωτηρ. και είχε σπουδάσει στο Βέλγιο. Την Παρασκευή 2/8/1974, συζητούσαμε έξω από τη σκηνή μας κοιτάζοντας αμέριμνοι προς τον ουρανό, όταν γύρω στις 10:30 το βράδυ, ο Γιάννης μου λέει, «Μάκη, κοίτα πόσο λαμπρό είναι αυτό το άστρο». Πράγματι βλέπω ένα ακίνητο, πολύ έντονο, λευκό φως ανάμεσα στʼ αστέρια. Ξεχωρίζει εντυπωσιακά. Υποθέτω πως είναι κάποιος τεχνητός δορυφόρος. Ενώ το κοιτάζουμε αρχίζει να κινείται με μικρή ταχύτητα προς τα δυτικά. Στέκεται ακίνητο για λίγο εντελώς ξαφνικά αρχίζει να κατεβαίνει, μέχρι που φτάνει αρκετά χαμηλά. Στέκεται ακίνητο για λίγο και αρχίζει ξαφνικά να ανεβαίνει ψηλά. Φτάνει περίπου στο ίδιο ύψος που ήταν στην αρχή. Στέκεται ακίνητο για λίγα δευτερόλεπτα και στη συνέχεια κινείται προς τα δυτικά, αυξάνει απότομα ταχύτητα και χάνεται. Το φαινόμενο κράτησε περίπου ένα λεπτό. Ήταν πολύ καλός ο καιρός, χωρίς αέρα και σύννεφα. Το σχήμα του φωτεινού αντικειμένου ήταν στρογγυλό και δεν παρατηρήσαμε αλλαγές στο φωτισμό του. Η γωνία που είχαμε με το αντικείμενο ήταν 45 μοίρες περίπου.