Προσωπικά πιστεύω στην 6η αίσθηση, με την οποία εξηγούνται και οι περισσότερς ιστορίες! Και θα σας το αποδείξω αμέσως... Είμαι ένα 16χρονο αγόρι που ζει κάπου στην Πετρούπολη μαζί με τη μητέρα του. Ο πατέρας μου διατηρεί νυχτερινό κέντρο στο Μπουρνάζι... Αρκετές φορές πάει και μένει σε ένα σπίτι κοντά στο μαγαζί γιατί δεν είναι σε θέση να οδηγήσει από την κούραση και τη νύστα... Άλλες φορές πάλι αν δεν έχει πολλή κίνηση το μαγαζί (κυρίως καθημερινές) έρχεται να κοιμηθεί σπίτι. Επειδή θα διερωτηθείτε στη συνέχεια, έχει κλειδιά, είναι ιδιαίτερα αθόρυβος ώστε να μην ενοχλεί κανέναν στη πολυκατοικία και δεν παίρνει τηλ. να ειδοποιήσει για την άφιξή του για να μη μας ξυπνήσει... Και εδώ είναι που συμβαίνει το παράξενο φαινόμενο! Πάντοτε, όταν πρόκειται να έρθει σπίτι, περίπου ένα τέταρτο πριν, ξυπνάω και μένω ακίνητος με κλειστά τα μάτια, αλλά με πλήρη επίγνωση του γύρω χώρου. Έπειτα από περίπου ένα τέταρτο όπου θα έχει καταφτάσει στο σπίτι ο πατέρας μου, θα σηκωθώ να τον χαιρετίσω (και να φάω μια επίπληξη που δεν κοιμάμαι...) και να ξαναπέσω για ύπνο (για όσο χρόνο μου απομένει μέχρι να πάω σχολείο). Σημειώστε επίσης ότι ο κανόνας είναι να ξυπνάω από το ξυπνητήρι μου και μόνο τις υπόλοιπες φορές! Αυτό όπως καταλαβαίνετε επιβεβαιώνει την 6η αίσθηση που έχουμε όλοι μέσα μας, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο αναπτυγμένη.