Η ιστορία που θα σας πω συνέβη το 1948 στην ΚΩ αλλά θα πρέπει να ξεκινήσω από την Γαλλία . Ένας παλιός θείος κατείχε ένα βιβλίο της σολομωνικής και η ασχολία του ήταν με τέτοια πράγματα , στην Γαλλία λοιπόν τον συλλάβανε μαζί με ένα φίλο του σε μια επίσκεψη που είχαν πάει για να βρουν κάποιους παρόμοιους με αυτούς . Μετά από δύο μήνες φυλάκισης το έσκασαν και κυνηγημένοι κατέληξαν σε ένα χωριό. Κρύφτηκαν στο νεκροταφείο τους όπου οι κάτοικοι πίστευαν ότι η νεκροί σηκώνονταν το βράδυ και έτρωγαν , τους πήγαιναν φαγητό και φυσικά όταν είδαν τα πιάτα άδεια τόσο και ποιο πολύ πήγαιναν έτσι πέρασε κάμποσος καιρός μέχρι που έφυγαν και με διάφορους τρόπους κατάφεραν να γυρίσουν στην Ελλάδα. Αυτό σας το είπα για να καταλάβετε ότι ο συγκεκριμένος θείος είναι γνώστης του αντικειμένου. Στην ΚΩ λοιπόν υπάρχει ένα σημείο με γκρεμισμένα αρχαία που οι φήμες που το συνοδεύουν κάνει απαγορευτικό την επίσκεψη σε αυτό. Σε μια συζήτηση μιας παρέας ένας πετάχτηκε και ισχυρίστηκε ότι μπορεί να πάει την νύχτα τα στοιχήματα έπεσαν βροχή και το ίδιο βράδυ ξεκίνησε για τον τόπο. Η παρέα του έντρομη περίμενε λίγο παρακάτω για να σιγουρευτούν ότι θα το κάνει. Κάποια στιγμή τον βλέπουν να έρχεται και να φωνάζει πάρτε τους από πάνω μου σας παρακαλώ και συνάμα να βλέπουν την πλάτη του να στάζει αίμα και να αφήνει σημάδια από μαστίγια όλο του το σώμα μάτωνε , τον έβαλαν στην πλάτη τους και άρχισαν να τρέχουνε μέχρι που έφτασαν στο σπίτι του άκουγαν χιλιάδες βήματα να τους ακολουθούν και εκείνος συνέχυσε να τρώει μάστιγες για καλή του τύχη όταν μπήκαν στο σπίτι έμεινε το σχισμένο πουκάμισο του απέξω ( όπως αποδείχθηκε από τον θείο μου αργότερα). Όλο το βράδυ έξω από το σπίτι ο συγκεκριμένος άκουγε φασαρίες και βήματα πράγματα που οι άλλοι δεν τα άκουγαν. Δεν τολμούσε να βγει από το σπίτι του αφού μόλις νύχτωνε συνέχιζε να ακούει τα ίδια. Απελπισμένος ο πατέρας του νεαρού πήγε και βρήκε το θείο μου τον Στρατή και του ζήτησε την βοήθεια του . Ο Στρατής (θείος) του εξήγησε ότι ήταν μια στρατιά από διαβόλους που τόλμησε να αγνοήσει ο γιος του με αποτέλεσμα να μην τον αφήσουν ποτέ ήσυχο και αν δεν είχε μείνει το πουκάμισο του έξω θα τον είχαν σκοτώσει. Ο μόνος τρόπος για να γλιτώσει είναι να κάνανε μια συμφωνία με άλλη στρατιά ώστε να παλέψουν εκείνη αντί για αυτόν , αλλά φυσικά θα ζητήσουν ανταλλάγματα. Ο πατέρας δέχτηκε και αφού κανονίστηκε σε μία τελετή του είπαν να βγει από το σπίτι μόλις ακούσει ότι έρχεται η στρατιά , και να πετάξει ένα σακάκι του οι στρατιές θα πολεμούσαν αναμεταξύ τους και ότι θα άκουγε για τρεις ημέρες και νύχτες δεν θα έβγαινε έξω. Έτσι και έγινε μετά από πόλεμο τριών ημερών ο νεαρός βρήκε την ησυχία του. Την συγκεκριμένη ιστορία δεν την πίστευα όταν ο παππούς πια και δάσκαλος μου στο ψάρεμα δεν μου τα έλεγε ο ίδιος . Mετά από πολλές ερωτήσεις που του έκανα συχνά μέσα στο καΐκι για τα πολλά σημάδια που είχε σε όλο του το σώμα , εγώ είχα την εντύπωση ότι ήταν από τους γερμανούς . Εκείνος μου είπε ότι χρωστάω την ζωή μου στον θείο σου τον Στρατή και στον πατέρα μου για αυτό και σου είπα την ιστορία . Αν θέλετε το πιστεύεται αν βλέπατε τα σημάδια του όμως όπως τα έβλεπα εγώ θα τον πιστεύατε και σεις , το αντάλλαγμα που έδωσε ο πατέρας του δεν το έμαθε ούτε ο ίδιος αλλά σε ηλικία 50 ετών ο πατέρας του πέθανε από βράχο που κύλησε από βουνό.