Έχουμε έναν χρόνο περίπου στο σπίτι όπου μένουμε. Tους πρώτους 2 πρώτους μήνες έβλεπα να περνάει από δίπλα μου ένα άσπρο σαν σύννεφο... Πολλές φορές καθισμένη στο δωμάτιό μου και διαβάζοντας, με την άκρη του ματιού μου έβλεπα αυτό το άσπρό να περνάει έξω από την πόρτα μου και πολλές φορές φώναζα στην μητέρα μου εάν έχει περάσει έξω από το δωμάτιό μου. Μετά από τους δύο μήνες άρχισα πλέον να μην ταράζομαι όταν το βλέπω και πολλές φορές μάλιστα να περιμένω πότε θα περάσει. Να σημειωθεί ότι μέχρι τότε το έβλεπα με την άκρη του ματιού μου και σαν μία μάζα από κάτι άσπρο σαν συννεφάκι.. Που λέτε αφού το είχα συνηθίσει πλέον μετά τους 2 μήνες άρχισα να βλέπω καθαρότερα και να περνάει και κανονικά μπροστά από τα μάτια μου... Άρχισε να ξεδιαλύνετε σιγά σιγά και να φαίνεται ένα άσπρο φόρεμα κάπως σαν νυφικό ή σαν νυχτικό... Αυτό το φόρεμα-νυχτικό ήταν ως εξής : Άσπρο μακρύ με δαντέλα κάτω κάτω και τα μανίκια φουσκωτά με μικρή δαντελίτσα στο τελείωμά τους... Στο πρόσωπο ποτέ δεν μπορούσα να την δω. Μόνο το φόρεμα και τα μαλλιά που ήταν μακριά μαύρα... Ποτέ την μπροστινή της όψη μόνο πλάγια και από πίσω... Μια μέρα που είχα πάει στην θεία μου συζητάω αυτό το θέμα με την ξαδέρφη μου. Η ξαδέρφη μου έχει κάποιες ανεπτυγμένα χαρίσματα όπως εγώ. Και μου λέει θα έρθω για καφέ. Σημειωτέον πως δεν τις είχα πει ακριβώς πώς την βλέπω αλλά πως έχω μία κοπέλα που τριγυρνάει σπίτι μου.. Έρχεται που λέτε σπίτι μου και τις λέω περίμενε στο δωμάτιό μου να πάω να σου κάνω καφέ. Στα 5 λεπτά που ήμουν στην κουζίνα την ακούω τρέχοντας να μου φωνάζει... Την είδα, την είδα. Χαμογέλασα και την ρωτάω, ποιά είδες; Την κοπέλα μου λέει.. Φοράει άσπρο φόρεμα. Κι αρχίζει να μου εξιστορεί πώς ήταν το φόρεμά της. Χάρηκα πολύ που την είχε δει και κάποιος ακόμη αλλά στεναχωρέθηκα πολύ που πια δεν γυρίζει άλλο στο σπίτι μου.. Έψαξα να μάθω την ιστορία του σπιτιού αλλά δεν έχω μάθει ακόμη κάτι. Βασικά δεν συνέβηκε τίποτα όσο έχει το σπίτι αυτό η σπιτονοικοκυρά μου... Ίσως να είχε γίνει κάτι πιο παλιά αλλά δεν υπάρχουν άτομα να ρωτήσω.. Όπως και να έχει εκείνη η κοπέλα δεν μου έκανε ποτέ κακό, ίσα ίσα με ηρεμούσε όποτε την έβλεπα. Ας είναι καλά εκεί που είναι.