Στις 14 Σεπτεμβρίου 1998, οι δύο φίλες Ε.Κ. και Λ.Τ. βρίσκονταν στο σπίτι της δεύτερης στην οδό Μάρκου Μουσούρου στο Παγκράτι όταν λίγο πριν τη δύση του ήλιου αντιλήφθηκαν ένα μαυριδερό αντικείμενο στον ουρανό σε μια απόσταση γύρω στο ένα χιλιομετρο. Αρχικά νόμισαν ότι επρόκειτο για ελικόπτερο. Όμως δεν ακουγόταν κανένας ήχος. Όταν το αντικείμενο πλησίασε έγινε αντιληπτό ότι επρόκειτο για μια ανθρωποειδή φιγούρα σε όρθια στάση. Πλησιάζοντας όλο και περισσότερο το πλάσμα στράφηκε επί τόπου μια φορά προς το Ζάππειο και μία προς την αντίθετη μεριά χωρίς να αλλάξει η στάση του ή η κίνησή του. Η πορεία του έγινε καθοδική και η ιπτάμενη φιγούρα φάνηκε να κατεβαίνει κάπου μέσα στα δέντρα του Αρδηττού. Η απόσταση και το λυκόφως δεν άφηναν να γίνουν ορατές πολλές λεπτομέρειες αλλά το πλάσμα έδωσε την εντύπωση ότι φορούσε κάτι σαν " στολή αστροοναύτη " επειδή κάπου-κάπου φαινόταν μια ελαφριά γιαλάδα πάνω του. Μετά την προσγείωσή της η φιγούρα έκανε μηχανικά " πηδηματάκια " ανεβαίνοντας σταδιακά το λόφο μέχρι την κορυφή, όσπου σταμάτησε. Το πλάσμα δεν φάνηκε να λυγίζει πόδια ή χέρια και η κίνηση των αλμάτων χαρακτηρίστηκε ως " μηχανική ". Ύστερα απόμεινε να διακρίνεται με φόντο το πράσινο των δέντρων του λόφου, έχοντας πια ένα υπόλευκο χρώμα. Δέκα λεπτά αργότερα το πλάσμα είχε μεταβληθεί σε μια " φωτεινή τελεία " η οποία κατόπιν εξαφανίστηκε. Μονολότι κατά τη διάρκεια της εμφάνισης φυσούσε δυνατός αέρας η κίνηση του πλάσματος ήταν σταθερή χωρίς αυξομοιώσεις.