Μια δαιμονισμένη από τη Πάτρα, η Ζωή, ήρθε με τους γονείς της στο Μοναστήρι όπου έμεινε αρκετό καιρό. Για ένα μήνα ακατάπαυστα φώναζε στον άγιο : -Θα φύγω, θα βγω καψάλη, αλλά θα σου σπάσω τον πλάτανο, όταν θα φτάσει στο πηγάδι η λιτανεία! Πραγματικά την ημέρα της εορτής και τη στιγμή που η λιτανεία έφτασε στο πηγάδι η Ζωή τσίριξε : -Θα φύγω, θα φύγω! Τότε ένας τεράστιος τηλεγραφικός στύλος έπεσε πάνω στο πλάτανο και στον κόσμο που είχε πλημμυρίσει τον γύρω χώρο. Έπεσε όμως με τέτοιο τρόπο που κανείς δεν έπαθε τίποτα. Την ίδια στιγμή το δαιμόνιο έφυγε από την άρρωστη. Όλος ο κόσμος δόξασε τον άγιο και με δάκρια χαράς διακήρυξε το θαύμα.