Στη μαρτυρική του ζωή ο μακαριστός γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης (+1991) ηγούμενος της Μονής Οσίου Δαβίδ Γέροντος, στην Εύβοια, δοκίμασε σκληρό τον πόλεμο του διαβόλου. Όταν ο τελευταίος κατάλαβε ότι με τους πειρασμούς μέσω των ανθρώπων ο γέροντας έβγαινε ωφελημένος, αποφάσισε να τον πειράξει άμεσα ο ίδιος, όπως και τόσους άλλους θεοφόρους ερημίτες. «Επιδιόρθωνα κάποτε τα δωμάτια της μονής», διηγείται ο π. Ιάκωβος. «Λίγο πριν από το μεσημέρι, ξάπλωσα κουρασμένος στο κρεβατάκι ενός δωματίου, του οποίου διόρθωνα το ταβάνι. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μπαίνει βίαια ένας στρατιώτης, φορώντας κάτι παλιές γκέτες. Είχε μόνο ένα μάτι στο μέτωπο και φώναζε αγριεμένος : «Εδώ είσαι λοιπόν; Τώρα θα δεις τι θα πάθεις!» Πίσω του ακολουθούσαν κάπου δεκαοχτώ δαίμονες, άλλοι με μορφή ανθρώπου, άλλοι με μορφή πιθήκου. Όλοι αυτοί όρμησαν καταπάνω μου και άρχισαν να με χτυπούν. Προσπαθούσα να κάνω το σταυρό μου, αλλά με εμπόδιζαν. Τρεις απʼ αυτούς με κρατούσαν το χέρι και ένας μου άνοιγε τα δάχτυλα για να μην μπορώ να σχηματίσω μʼ αυτά το σημείο του τιμίου σταυρού. Τα χτυπήματα και τα βάσανα που υπέφερα δεν περιγράφονται. Σε λίγο από το στόμα και από τη μύτη μου έτρεχε αίμα. Τα χείλη μου ήταν πρησμένα. Τα γένια και τα μαλλιά μου μαδημένα. Τα ράσα μου ανοιγμένα και το παντελόνι μου κατεβασμένο, γιατί ακόμα και στα απόκρυφα επέτρεψε ο Θεός να με βασανίσουν. Τα δάχτυλά μου στραμπουληγμένα. Ο ώμος μου σχεδόν βγαλμένος. Και στʼ αυτιά μου ηχούσαν τα γεμάτα μίσος λόγια τους. «Με βλέπεις εμένα;», με ρώτησε ένας. Εγώ είμαι που σε πιάνω από το λαιμό και δεν σʼ αφήνω να διαβάζεις καθαρά.» Άλλος μου έλεγε το ένα κι άλλος το άλλο. Επιτέλους, κάποια στιγμή ελευθέρωσα το χέρι μου και έκανα το σταυρό μου. Αμέσως οι δαίμονες πήδηξαν από το παράθυρο, αφήνοντάς με μισοπεθαμένο. Μάζεψα τα ρούχα μου και κατέβηκα όπως-όπως στη κουζίνα. Εκεί ήταν μια γιαγιά προσκυνήτρια, που μόλις με είδε τρόμαξε. - Δεν ήρθες πάνω γιαγιά να με βοηθήσεις. Οι δαίμονες με σκότωσαν στο ξύλο. - Άκουγα πάτερ Ιάκωβε, χτυπήματα και θόρυβο αλλά νόμιζα πως εργαζόσουν και χτυπούσες εσύ.» Αυτοί οι πειρασμοί, ο τόσο οδυνηροί, φανερώνουν τη δύναμη που του έδωσε ο Κύριος για να αντέξει, καθώς και τη μαρτυρική και ομολογητική χάρη με την οποία πλούτισε.