Με την ιδιότητα μου ως στρατιωτικού (υπηρετώ στην Πολεμική Αεροπορία) είχα και έχω την τύχη να είμαι εκπαιδευμένος στην Αντιαεροπορική Άμυνα. Ένα από τα οπλικά συστήματα που γνωρίζω κυριολεκτικά "απʼέξω και ανακατωτά" είναι και το Δίδυμο Αντιαεροπορικό Πυροβόλο ΑΡΤΕΜΙΣ των 30χιλ. Σαν χειριστής αλλά και συντηρητής του εν λόγω συστήματος μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι είναι ότι καλύτερο έχουμε παράγει σαν χώρα και σαν αμυντική-πολεμική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια. Συνοπτικά θα σας παραθέσω σημαντικά στοιχεία που ίσως να μην γνωρίζετε αλλά και μια μαρτυρία που αναφέρω όχι για λόγους εντυπωσιασμού, αλλά απλά γιατί τόσα χρόνια ήθελα να την μοιραστώ με άλλα άτομα, που ίσως να συμμερίζονται έστω και στο ελάχιστο τις ανησυχίες μου. Συγκεκριμένα: Η πλήρης ονομασία του ΑΡΤΕΜΙΣ είναι ΜΟΝΑΔΑ ΠΥΡΟΣ ΠΥΡΟΒΟΛΟΥ Α-30 (ΜΠΠ Α-30), ΕΙΝΑΙ και το τονίζω αυτό, ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ αλλά (το σημαντικότερο) ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ. Κατασκευάζεται από την Ελληνική Βιομηχανία Όπλων (ΕΒΟ) στο Συγκρότημα Εργοστασίων Μάνδρας (ΣΕΜ) στην Αττική. Οι κάνες του αλλά και τα 2 ογκώδη κλείστρα του όπλου κατασκευάζονται από την γερμανική MAUSER αλλά (αργότερα) και από την ίδια την ΕΒΟ, ύστερα από σχετική συμφωνία. Η τρομερή ταχυβολία του όπλου (1,200 βλήματα των 30χιλ. ΑΝΑ ΚΑΝΗ/ΑΝΑ ΛΕΠΤΟ, άρα 2,400 ΒΛΗΜΑΤΑ ΑΝΑ ΛΕΠΤΟ!!!), σε συνδυασμό με τα 8,000 μέτρα μέγιστο βεληνεκές καθιστούν το Α-30 ένα πραγματικά υπολογίσιμο όπλο. Και εδώ σας παραθέτω την πρώτη μου μαρτυρία. Όταν στα τέλη της δεκαετίας του ΄80 η ΕΒΟ με την ομάδα Γ. Γκιόλβα παρουσίασε το όπλο στην τότε στρατιωτική και πολιτική ηγεσία της χώρας, κάποιοι γνωστοί "κύκλοι" [και μέσα από την τότε Κ.Υ.Π. ...] "μίλησαν" στους "ομόλογους" τους πέρα από τον Ατλαντικό. Οι Αμερικανοί λοιπόν ΠΙΕΣΑΝ την κυβέρνηση να τερματίσει το Πρόγραμμα ΑΡΤΕΜΙΣ προτάσσοντας ως σημαντικότερο λόγο την τρομερή ισχύ του όπλου το οποίο ΕΙΧΕ, ΕΧΕΙ και ΘΑ ΕΧΕΙ την ικανότητα διασύνδεσης με ΡΑΝΤΑΡ ΕΥΡΕΙΑΣ ΣΑΡΩΣΗΣ (Search & Tracking Radar) με φανερή μεγιστοποίηση στο έπακρο των δυνατοτήτων του συστήματος Α-30, ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ με την ΟΠΤΙΚΗ ΣΚΟΠΕΥΣΗ που γίνεται από χειριστή (ειδικότητας ΑΜ.ΑΔ. ή/και ΠΥΡΟΒΟΛΗΤΗ). Οι αμερικανικές πιέσεις κατάφεραν να μην διαθέσει η ΕΒΟ τις 60 ΜΠΠ Α-30 που είχαν παραγγείλει οι Ε.Δ. με ραντάρ αλλά να εγκαταστήσει (κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή) σκοπευτικά της αγγλικής εταιρείας FERRANTI τα οποία όμως είναι ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΑ για το συγκεκριμένο όπλο. Από δική μου εμπειρία, ο σκοπευτής όταν ολοκληρώσει τη διαδικασία στοχοποίησης (δηλαδή τον εγκλωβισμό στο σκοπευτικό του εχθρικού στόχου) και χρειαστεί για οποιοδήποτε λόγο να αφήσει το στόχο έστω και για δευτερόλεπτα από το σκοπευτικό του, το γυροσκοπικό σύστημα του FERRANTI "τρελαίνεται" στην κυριολεξία και ο σκοπευτής χάνει τον στόχο απλούστατα γιατί ο πυργίσκος του όπλου γυρίζει πολύ γρήγορα (ΣΗΜ: ΤΟ ΟΠΛΟ ΕΧΕΙ Η/Ζ ΜΕ ΚΙΝΗΤΗΡΑ ΤΗΣ "VW" 80HP που κάνει τον πυργίσκο να φέρει μια πλήρη περιστροφή 360 μοιρών σε ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ..!) αφού έχει σχεδιαστεί ΟΧΙ για να κάθεται επι του όπλου ο χειριστής αλλά να βρίσκεται στον κλωβό του ραντάρ και να το χειρίζεται από εκεί με πλήρη τηλεμετρία και τακτική εικόνα από το ραντάρ έρευνας και εγκλωβισμού. Η Πολεμική Αεροπορία όμως που πάντα πρωτοπορεί, προμηθεύτηκε λίγο αργότερα ΚΑΙ τα ραντάρ έρευνας και εγκλωβισμού από το εξωτερικό με την δικαιολογία ότι θέλει να αντικαταστήσει τα ραντάρ ενός έτερου αντιαεροπορικού συστήματος, του ΒΕΛΟΣ. Χωρίς να το γνωρίσουν ποτέ οι Αμερικανοί, οι Τούρκοι και το ΝΑΤΟ τα ραντάρ αποθηκεύτηκαν και αργότερα διανεμήθηκαν με άκρα μυστικότητα σε ΟΛΕΣ τις Πτέρυγες Μάχης της Π.Α. Πολλοί συνάδελφοι αναρωτιούνται μέχρι και σήμερα για το ΤΙ περιέχουν συγκεκριμένες αποθήκες-ΤΟLL, κατασκευασμένες από ενισχυμένο μπετόν και με ειδικές προδιαγραφές ασφαλείας και με ελεγχόμενες κλιματολογικές συνθήκες λόγω του ευαίσθητου του εξοπλισμού. Εδώ ας μου επιτραπεί να μην αποκαλύψω τη θέση μου και το βαθμό μου, αλλά ούτε και την μονάδα στην οποία υπάγομαι. Ας πούμε ότι υπηρετώ σήμερα σε μονάδα..."κάτω από το αυλάκι" όπως λένε μερικοί. Και ο νοών, νοείτω... Αυτά για την πραγματική ιστορία του ΑΡΤΕΜΙΣ 30. Και τώρα εν συντομία μια διπλή μαρτυρία-εμπειρία. Το 1997 βρισκόμουν στο ΠΕΔΙΟ ΒΟΛΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (ΠΒΚ-NAMFI) στο οποίο εκτελεί βολές και το ΝΑΤΟ, στα Χανιά της Κρήτης. Κατά τακτά χρονικά διαστήματα η Π.Α. εκτελεί εκπαιδευτικές βολές βαθμολογίας με διάφορα αντιαεροπορικά όπλα. Εγώ συμμετείχα στην αποστολή της μονάδας μου στην κατηγορία του ΑΡΤΕΜΙΣ-30. Κατά τη διάρκεια της βολής χειριστής-πυροβολητής άλλης μονάδας εκτελεί ένα παρʼ ολίγο μοιραίο χειρισμό, χάνει τον έλεγχο του όπλου και το ΑΡΤΕΜΙΣ αρχίζει να εκτελεί συνεχόμενες περιστροφές και να πυροδοτεί ασταμάτητα εως ότου άδειασε η αποθήκη πυρομαχικών του...Το ΑΡΤΕΜΙΣ "γάζωσε" τους γύρω χώρους ευτυχώς χωρίς ανθρώπινα θύματα με απίστευτη ταχύτητα και μανία. Ήταν τότε που συνειδητοποίησα πως το ΑΡΤΕΜΙΣ-30 είχε κατασκευαστεί για ΑΛΛΟ ΛΟΓΟ και ήταν μόνο ένα ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΚΟΜΜΑΤΙ ΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ, ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΥ ΥΠΕΡ-ΟΠΛΟΥ με ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ. Αλλά, περισσότερα για το θέμα στον αγαπητό κ. Γ. Γκιόλβα...Αυτό που μπορώ να αναφέρω σαν κερασάκι στην τούρτα είναι προσωπικό βίωμα. Κατά τη διάρκεια επίδειξης-παραλαβής μιας μονάδας ΑΡΤΕΜΙΣ σε μονάδα της Πελοποννήσου, συνέβη το εξής τρομερό. Με το πέρας της επίδειξης και ΑΦΟΥ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΙ ΕΦΥΓΑΝ, έγινε μια άλλου είδους "επίδειξη" σε παρακείμενο στεγασμένο χώρο. Εκεί υπήρχε ένα -όπως φαινόταν- "διασκευασμένο" ΑΡΤΕΜΙΣ χωρίς όμως την αποθήκη πυρομαχικών. Ο χειριστής-δοκιμαστής ζήτησε από όλους μας να φορέσουμε ειδικά ακουστικά και να απομακρυνθούμε από το όπλο αρκετά. Έθεσε το όπλο σε λειτουργία και...πυροδότησε. Μόνο που ούτε βλήματα είδα να βγαίνουν από τις κάνες ούτε καμένα λάδια από τις κάνες, ούτε καπνό. Είδα όμως ένα παρακείμενο παροπλισμένο τζιπ Mercedes GD250 να γίνεται...ΣΚΟΝΗ. Εκείνη την μέρα του Γενάρη είχα την τιμή να είμαι από τους λίγους και προνομιούχους αξιωματικούς των Ε.Δ. και απο τους ελάχιστους Έλληνες που είδα το περίφημο ΗΧΗΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙ απόρροια των πειραμάτων Νικολά Τέσλα-Κωνσταντίνου Καραθεοδωρί (Με "ι" και οχι με "η" καθώς ζούσε στο εξωτερικό), τελειοποιημένων από τον μοναδικό επιστήμονα Γιώργο Γκιόλβα. Αυτό ΕΙΝΑΙ και το πραγματικό ΑΡΤΕΜΙΣ. Πιστεύω ότι σχεδόν όλες οι μονάδες της Π.Α. έχουν αποθηκευμένο σε ανάλογο χώρο από μια τέτοια μονάδα. Συνήθως όπως προανέφερα σε αποθήκες που δεν ανοίγουν ποτέ και για κανένα λόγο. Στη δική μου μονάδα πάντως γνωρίζω ότι σε 2 αποθήκες έχουμε από 2 ραντάρ για το "συμβατικό" ΑΡΤΕΜΙΣ και μια υπόγεια αποθήκη (κρύπτη) όπου βρίσκεται το Ηχητικό ΑΡΤΕΜΙΣ. Η ονομασία του εξαιρετικά ευαίσθητου αλλά και ισχυρά φυλασσόμενου χώρου είναι συνήθως "ΕΙΔΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ". Δυστυχώς δεν μπορώ να συνεχίσω για λόγους εθνικής ασφάλειας αφού "αυτιά" υπάρχουν παντού και πάντοτε. Χαφιέδες και ανθέλληνες υπάρχουν και θα υπάρχουν. Αξίζει να αναφέρω και τον δόλιο τρόπο που οι πουλημένοι πολιτικοί μας ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ τα σχέδια του "συμβατικού" ΑΡΤΕΜΙΣ στο ΙΣΡΑΗΛ αμέσως μόλις η ομάδα Γκιόλβα τα παρέδωσε "καλή τη πίστη" στην Ελληνική (;;;) Κυβέρνηση.