Ήταν γύρω στα 1969-70 δεν είμαι σίγουρος. Ήταν χειμώνας και μέρα Τετάρτη κι εγώ, δυστυχώς, δεν ήμουν στο σπίτι εκείνο το βράδυ. Ο πατέρας μου ήταν στη κουζίνα, όταν μια δυνατή έκρηξη αντήχησε ξαφνικά στα σκαλοπάτια που περνούσαν μπροστά από το φωταγωγό, πάνω από το κεφάλι του. Ένα κύμα από φλόγες μπήκε μέσα από το λεπτό συρμάτινο δικτυωτό που σκέπαζε το άνοιγμα. Σκέφτηκε ότι θα ήταν κεραυνός γιατί έβρεχε έξω, αλλά επειδή δεν έγινε καμία ζημιά δεν έδωσε σημασία. Έδωσα όμως εγώ. Ο ιδιοκτήτης ενός μικρού καταστήματος απέναντι, είχε δει μια μεγάλη «φωτεινή μπάλα» να κατεβαίνει αργά από τον ουρανό και να αγγίζει τη διπλανή πολυκατοικία. Όπως έμαθα είχαν «καεί» πολλές ηλεκτρικές συσκευές, ψυγεία, τηλεοράσεις κλπ, αλλά μάλλον οι ζημιές δεν ήταν μόνιμες αν κρίνω από το δικό μας ραδιόφωνο. Το άνοιξα τυχαία τρεις μέρες αργότερα. Έπαιζε παράσιτα. Επειδή τα προγράμματα δεν είχαν μεγάλη ποιοτική διαφορά από τα παράσιτα, αδιαφόρησα. Έκανα όμως δοκιμές. Το ραδιόφωνο άρχισε σιγά-σιγά να καθαρίζει και σε ένα μήνα λειτουργούσε κανονικά. Δυστυχώς (!)