Γύρω στα 1835 στα Λεχουρίτικα Καλύβια ένας χωρικός δεν μπορούσε να μπει στο καλύβι του γιατί κάτι του έριχνε πέτρες. Πολλοί άλλοι που ήρθαν πετροβολήθηκαν και αυτοί. Ο ιερέας Σταύρος Μητρόπουλος ο οποίος θεώρησε ότι επρόκειτο για δεισιδαιμονία ή κάτι παρόμοιο, ήρθε να αποδείξει πως όλα αυτά ήταν φαντασιώσεις. Έφαγε κι αυτός τις πέτρες του. Παρά τις έρευνες δεν έγινε εφικτό να βρεθεί ο ένοχος. Έτσι οι ντόπιοι έφεραν τον τοπκό ghostbuster, ένα " ζουδιάρη " από τη Χόσοβα ο οποίος έκανε τις σχετικές τελετές και εξόρκισε το δαιμόνιο. Από τότε τα φαινόμενα σταμάτησαν. Όμως ο ζουδιάρης εκείνος πέθανε σε κακή κατάσταση και τα παιδιά του έγιναν " φτωχά και ελεεινά ".