«Κατά την επακολουθήσα μάχη (σημ. Aragorn : μιλάει για τη μάχη ανάμεσα στο Φίλιππο και στον Ονόμαρχο που έγινε την άνοιξη του 352 π.Χ. στο Κροκωτό πεδίο.) νίκησε ο Φίλιππος, ο δε Ονόμαρχος φεύγοντας έφτασε στη θάλασσα όπου φονεύθηκε από τους στρατιώτες του, επειδή τάχα νικήθηκαν εξ αιτίας της δειλίας και της απειρίας αυτού ως στρατηγού. Στον Ονόμαρχο λοιπόν αυτό το τέλος επιφύλαξε ο Θεός, οι δε Φωκαείς εξέλεξαν στρατηγό με απεριόριστη εξουσία τον αδερφό του Ονομάρχου, Φάϋλον. Λέγεται ότι αυτός ο Φάϋλος μόλις παρέλαβε την αρχηγία των Φωκέων είδε το εξής όνειρο : μεταξύ των αφιερωμάτων του Απόλλωνα υπήρχε και χάλκινο ομοίωμα ανθρώπου γέροντος, του οποίου οι σάρκες είχαν εξαφανιστεί και παρέμεναν μόνο τα οστά, οι κάτοικοι των Δελφών έλεγαν ότι το είχε αφιερώσει ο ιατρός Ιπποκράτης. Είδε λοιπόν ο Φάϋλος στον ύπνο του ότι έμοιαζε με το αφιέρωμα εκείνο. Αμέσως κατόπιν τον κατέλαβε μια καταστροφική ασθένεια και συντέλεσε ώστε να επαληθεύσει το όνειρο».