Μιλάω για το περίφημο οίκημα στην οδό Ακαδημιας58α του οποίου η κεντρική είσοδος είναι επί της οδού Μαυρομιχάλη, για κάποιο άλλο κτίριο στις οδούς Αχαρνών και κάποιο άλλο στενάκι(δεν θυμάμαι την ονομασία τώρα) καθώς και για μια άλλη περίεργη και ξεκάρφωτη πόρτα στον πεζόδρομο της Βουκουρεστίου στο Κολωνάκι. Πρόκειται για πόρτες οι οποίες δεν έχουν καμία αντιστοιχία με την αρχιτεκτονική των περιβαλλόντων κτιρίων και όλες τους είναι σχεδόν ίδιες. Αν και είχαμε επιχειρήσει στο παρελθόν με τον κολλητό μου να μπούμε μέσα στα προαναφερθέντα οικήματα, δεν τα είχαμε καταφέρει λόγω του ότι κατέστη αδύνατη η πρόσβαση σε συνδυασμό με το ότι οι δρόμοι στους οποίους βρίσκονται είναι πολυσύχναστοι και με διαρκή κίνηση. Πριν όμως από μια εβδομάδα περίπου η ορθάνοιχτη και παραβιασμένη από λοστό πόρτα στην οδό Βουκουρεστίου έκανε πανεύκολη την είσοδο μας στον εσωτερικό της χώρο. Πρόκειται για έναν μακρύ διάδρομο, στα 15 μέτρα, ο οποίος βγάζει σε έναν μικρό εσωτερικό χώρο. Είναι κάτι σαν ακάλυπτος χώρος πολυκατοικιών που είναι πια εγκαταλελειμμένες. Σε κάποιο σημείο υπάρχει μια ψηλή, σιδερένια πόρτα με δυο ανάποδα Ζ σμιλεμένα στα κάγκελα της. Μπήκαμε με έναν φακό, τον οποίο φυσικά κρατούσε ο κολλητός μου όντας άντρας και πιο θαρραλέος από μένα. Όπως λοιπόν βρισκόμασταν μπροστά σε αυτήν τη σιδερένια πόρτα, παρατηρήσαμε στα αριστερά μας μια άλλη πόρτα που οδηγούσε στο εσωτερικό ενός παμπάλαιου κτιρίου. Εισβάλλοντας λοιπόν κυριολεκτικά μέσα ο κολλητός μου, παρατήρησε έναν μακρύ διάδρομο που στα δεξιά και στα αριστερά του υπήρχαν παντού πόρτες που έβγαζαν σε υπόγειες στοές, σε τοίχους με χαραγμένα επάνω τους περίεργα σύμβολα αλλά και σε κάποια δωμάτια με ζωγραφισμένους στους τοίχους σταυρούς. Τέλος, η τελευταία πόρτα του διαδρόμου οδηγεί σε μια εσωτερική σκάλα καθώς και σε άλλον ένα προαύλιο χώρο. Ήταν πια πολύ σκοτεινά και η ύπαρξη ενός φακού δεν ήταν αρκετή. Έτσι λοιπόν πάνω στην ώρα που είπαμε ότι ήταν καιρός να πηγαίνουμε, νιώσαμε και οι δυο ένα ξαφνικό και διαπεραστικό ψύχος ενώ μέσα σε δευτερόλεπτα το κεφάλι μας πήγαινε να σπάσει από τον πονοκέφαλο. Βγαίνοντας και μετά από αρκετή ώρα υποχώρησε ο πόνος στον κολλητό μου, ενώ εγώ χρειάστηκε να κάνω και εμετό(συγνώμη κιόλας) για να ηρεμήσω. Αυτά εν συντομία. Ένα είναι σίγουρο...Ότι εκεί μέσα υπάρχει ισχυρό ενεργειακό πεδίο.