Λοιπόν παιδιά χθες το απόγευμα πήγα για περπάτημα στην Καισαριανή. Κι εκεί που χαιρόμουν την ησυχία του χώρου και το πράσινο και τους ήχους από το θρόισμα των φύλλων και τα πουλιά, ξαφνικά είδα μία μεγάλη ενεργειακή κολώνα να κινείται στροβιλοειδώς (αλλά απαλά) λίγα μέτρα πιο μακριά. Είχα διαβάσει για τα elementals (νομίζω στα ελληνικά θα τα λέγαμε - εντελώς άστοχα - "στοιχειακά". Στην πραγματικότητα είναι μία συμπύκνωση της αιθερικής ουσίας ενός από τα 4 στοιχεία) αλλά δεν είχα ποτέ πλησιάσει τόσο κοντά σε κάποιο. Κι επειδή συμμετέχω και στις συζητήσεις ενός άλλου φόρουμ σχετικά με τις ενεργειακές ασπίδες, τη γείωση και τον καθαρισμό (στην ενότητα "θεραπεία"), σκέφτηκα να προσπαθήσω να περάσω μέσα από το elemental για να εξετάσω τη σχετική επίδραση. Το θέμα είναι ότι όχι μόνο πέρασα από μέσα, αλλά κυριολεκτικά μπήκα μέσα στο elemental και (μια και -όπως πίστευα- ήμουν μόνη μου) άρχισα κι εγώ να στροβιλίζομαι μαζί του. Μερικά μικρά πουλάκια που περνούσαν από κει επιδόθηκαν κι αυτά στο αγαπημένο τους παιχνίδι να πετούν αγγίζοντας την εξωτερική επιφάνεια του elemental, πράγμα που -είχα διαβάσει- τα καθαρίζει και τα φορτίζει ενεργειακά κι έτσι στροβιλιζόμασταν για λίγη ώρα όλοι μαζί: εγώ, το elemental και τα πουλιά. Δεν μπορώ να σας περιγράψω την απίστευτη χαρά, την τέλεια ελευθερία που αισθανόμουν, τη δύναμη, την ευεξία, την υγεία. Θα σας πω μόνο ότι πήγα στο δάσος με φαρυγγίτιδα κι έφυγα περδίκι! Το αστείο στην υπόθεση είναι ότι δεν ήμουν μόνη μου. Ήταν μια παρέα τριών νεαρών παραπέρα που σίγουρα θα με πέρασαν αρχικά για τρελή και στη συνέχεια (όταν προστέθηκαν τα πουλιά στο σκηνικό) ποιος ξέρει για τι. Πάντως ήρθαν και με ρώτησαν (την ώρα που είχα δακρύσει από τη συγκίνηση για την εμπειρία) πώς ήταν δυνατόν να κάνω τα πουλιά να χορεύουν μαζί μου! Αχ Θεέ μου τι να τους εξηγούσα εκείνη την ώρα; Προσπάθησα αλλά δεν ξέρω αν κατάλαβαν...