Τελευταίως μεταβαίνων εις το έλος προ του μοναστηρίου της Λεσινιωτίσσης παρά το Λεσίνι πέρα της παλαιάς Κατούννας ήκουσα καθ' οδόν ως άλλοτε είχα ακούσει και εν Αγρινίω περί Ήταυρου, ζώου μυθικού, το οπίον ουδείς μεν είδε, πολλοί δε ήκουσαν μυκώμενον. Εις το έλος δε τούτο φθάσας και παραμένας επί δίωρον, ήκουσα και εγώ, κατ' ευτυχήν σύμπτωσιν τους επανειλημμένους μυκηθμούς του ζώου τούτου, ους παρομοιάζω προς τους του βοός, αλλά έχοντας βραχύτέραν την διάρκειαν και ασθενέστερους. Η χώρα αφ' ής προηλθον τρεις μυκηθμοί, ήτο αναπεπταμένη μόλις περί τα εκατό βήματα μακράν, πλήρης δε χθαμαλών καλάμων και άβατος. Ζωον ουδέν παρατήρησα.