Η Ιερά Μονή Παναγίας Ζερμπίτσης ευρίσκεται επάνω στο μεγαλοπρεπή Ταΰγετο, στην ανατολική πλευρά του, σε 500 μέτρα υψόμετρο και απέχει 19 χμ από τη Σπάρτη. Η ονομασία 'Ζερμπίτσα' είναι πιθανόν σλαβικό τοπωνύμιο και ερμηνεύεται "Μετόχιον". Σ΄ αυτή εύκολα κανείς πηγαίνει, διασχίζοντας την εθνική οδό Σπάρτης-Γυθείου και παίρνοντας, στο 11ο χμ, το δρόμο δεξιά. Εκεί απέναντι στο βάθος, σε μία καταπράσινη γωνία της οροσειράς ξεπροβάλλει το Μοναστήρι, ωσάν σωστική κιβωτός, την οποία η Θεία Πρόνοια τοποθέτησε μέσα στο φυσικό μεγαλείο, για να ευρίσκει κάθε ψυχή ανάταση, θεία γαλήνη και κατάπαυση. Τρία χιλιόμετρα μετά τα χωριά Ξηροκάμπι και Δάφνη μένει κανείς κατάπληκτος απολαμβάνοντας το εξαίσιο θέαμα συνδυασμού φυσικής καλλονής και καλλιτεχνίας. Σύμφωνα με την επιγραφή, η οποία ευρίσκεται στο υπέρθυρο της Βασιλικής Πύλης του εσωτερικού τού Ιερού Καθολικού, η Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή ανεγέρθηκε το 1639 και αγιογραφήθηκε το έτος 1669. Οι τοιχογραφίες είναι τεχνοτροπίας μεταβυζαντινής. Κάποιος άρχοντας από την Κωνσταντινούπολη, ο οποίος ονομαζόταν Εμμανουήλ, ήταν φυγάς σε κάποιο κρησφύγετο του Ταϋγέτου. Από εκεί, ο Μεγαλοπρεπέστατος, όπως χαρακτηρίζεται στη επιγραφή έβλεπε κάθε νύχτα δέσμη φωτός στο χώρο, όπου σήμερα ευρίσκεται ο Ιερός Ναός. Η αγαθή του διάθεση να ερευνήσει για την πηγή του παράδοξου φωτός τον οδήγησε να επισκεφθεί πολλές φορές την τοποθεσία αυτή, ευρίσκοντας όμως μόνο θάμνους. Κάποια φορά μάλιστα, ενώ ευρισκόταν στο χώρο, όπου έβλεπε το φως, συνάντησε έναν κυνηγό, ο οποίος τον συμβούλευσε να ανακοινώσει το μυστηριώδες θέαμα στον Επίσκοπο Φάριδος, ο οποίος την εποχή εκείνη είχε την έδρα του στο Ξηροκάμπιον. Ο Επίσκοπος γνώριζε εκ παραδόσεως ότι κατά τον 12ον αιώνα υπήρχε εκεί, στο ίδιο σημείο του Ταϋγέτου, Μοναστήρι της Κυράς Παναγιάς. Η πληροφορία δε περί εμφανίσεως του φωτός από τον εντιμότατων άρχοντα Εμμανουήλ τον οδήγησε σε έρευνα. Για το σκοπό αυτό οργανώνει λιτανευτική πομπή και έρχεται με αρκετούς χριστιανούς στο συγκεκριμένο σημείο, όπου ,έπειτα από δέηση και αγιασμό, προσφέρει την ευλογία της ανασκαφής. Πράγματι! Μετά από προσπάθεια τριήμερον, η αγία Εικόνα της Παναγίας μας ως Βρεφοκρατούσης ευρέθηκε μέσα σε ξεροπήγαδο και στη θέση του σημερινού Ναού. Παρά τη φθορά δε στο ξύλο της Αγίας Εικόνας και την εξασθένηση των χαρακτηριστικών των αγίων Προσώπων, το πάνσεπτο βλέμμα τής Θεομήτορος διατηρείται πολύ ζωντανό μέχρι και σήμερα. Μετά από το θαύμα τούτο εμπνεύσθηκαν δύο ευλαβείς χωρικοί και αποδέχθηκαν το μοναχικό κάλεσμα. Συνάμα δήλωσαν ότι επιθυμούν να παραμείνουν εκεί ως Μοναχοί.