Ένας πήγαινε μια φορά να πατήσει σταφύλια και πέρασε τα μεσάνυχτα από έξω από το μετόχι της Αγ. Βαρβάρας στη θέση Βλαμαρή. Ξαφνικά βλέπει να βγαίνουν από το πηγάδι του Ζελή, δεκαπέντε νέες ασπροφόρες που δεν φαινόταν το κεφάλι τους. Και την ίδια ώρα ακούστηκαν τόσο γλυκά τραγούδια και τόσο ωραία όργανα που νόμιζε κανείς πως σε όλη τη λάκα της Βλαμαρής ήταν χιλιάδες καλόφωνοι τραγουδιστάδες και τραγουδούσαν και χιλιάδες όργανα και έπαιζαν. Αυτές οι ασπροφόρες ήρθαν κοντά στον άνθρωπο τον έπιασαν από το χέρι και έστησαν χορό και τραγουδούσαν με πολύ γλυκιά φωνή. Εκείνον τον έπιασε τρόμος, έχασε τη φωνή του, δεν είχε πλέον δύναμη να σταθεί και όμως οι Νεράιδες τον ανάγκασαν να χορεύει μαζί τους μέχρι που λάλησε ο πετεινός από το μετόχι εκεί κοντά. Τότε τον άφησαν και έπεσαν στο πηγάδι και χάθηκαν.