Ας πάρουμε για παράδειγμα τη Νίκη Κ. από την Αθήνα που καθισμένη στο καναπέ του σαλονιού της, αντιλήφθηκε δεξιά της με την άκρη του ματιού της μια περίεργη παρουσία. Ένας άντρα που έμοιαζε φτιαγμένος από σύννεφο, σκεφτικός και λυπημένος έκανε μικρές βιαστικές βόλτες με τα χέρια πίσω από τη πλάτη του. Δεν της έδωσε καμία σημασία ούτε προσπάθησε να τη φοβίσει ή να τη πλησιάσει. Σύμφωνα με τα λόγια της, μετά το αρχικό σοκ που την πάγωσε σε μία απόλυτα ακίνητη θέση, πέρασε μέσα της ένα απίστευτο συναίσθημα λύπησης γι εκείνον. Της μετέδιδε μέχρι τα κατάβαθά της κάποιο τρομερό γεγονός που τον απασχολούσε, μα δεν μπορούσε να το εκφράσει πλήρως για να ξελαφρώσει. Αυτό το συναισθηματικό μπλοκάρισμα συνεχίστηκε και γι’ αυτήν και για το πνεύμα τις επόμενες φορές που το είδε. Φυσικά η γυναίκα άρχισε να σκέφτεται το προφανές : ότι το σπίτι της, στο οποίο είχε μετακομίσει πρόσφατα, είναι στοιχειωμένο από μία βασανισμένη ψυχή. Άρχισε να ρωτάει τους γείτονες για τις προηγούμενες οικογένειες και ανακάλυψε ότι μεσολάβησε μία αυτοκτονία. Την πλήρη ιστορία δεν την έμαθε αλλά αποφάσισε ότι δεν έπαιζε πλέον ρόλο γι’ αυτήν, αφού ήδη έψαχνε για άλλο σπίτι.