Ο κ. Πρωθυπουργός απαντών κατά το προσφερθλεν γεύμα εις προσφώνησιν του Δημάρχου κ. Ευαγγελάτου, είπε τα εξής :

Αισθάνομαι όλως ιδιαιτέραν χαράν διότι μου εδλωθη η ευκαιρία μετά 18 έτη να επισκεθώ εκ νέου την ένδοξιν πόλιν του Μεσολογγίου και να αναβαπτισθώ εις το λουτρόν της εθνικής μεγαλουργίας.

Νέαι θεωρίαι ήρχισαν τελευταίως να δισάκωνται κατά τας οποίας μας λέγουν να καταργήσωμεν την σημαίαν, την Πατρίδαν και να δόσωμεν το χέρι να γίνουμε όλοι αδελφοί. Βέβαια με συγκινεί και εμένα η ιδέα αυτή, αλλά ακόμη δεν εφτάσαμεν εις αυτό το σημείο και φοβούμαι μήπως δεν φτάσουμε ποτέ.

Μας λέγουν ότι αν φθάσουμε εις το σημείον να καταργηθούν τα όρια της πατρίδας, και αν γίνει αυτό θα γίνουμε μία ποίμνη υπό ένα ποιμένα. Εκείνο δηλαδή το οποίο επιβάλλεται να μη είμεθα. Εφόσον υπάρχουν και άλλαι πατρίδαι οφείλουμε να μην είμεθα άπληστοι, Με κατηγόρησαν και εμένα ότι υπήρξα άπληστος άλλοτε εις τας εθνικάς διεκδικήσεις. Αυτό δεν είναι ακριβές. Εγώ επήγα εκεί όπου υπήρχε ομογενείς εθνικός όγκος και Ελληνική πλειοψηφία.

Η ιδέα της πατρίδας είναι μία από τας βάσεις της ανθρωπότητας, Σήμερον χρειάζονται να υπάρχουν τα όρια της πατρίδας, όχι μόνο δι' ημάς αλλά δι όλα τα έθνη του κόσμου.

Και ο κ. Βενιζέλος κατέληξε με χαρακτηστικό μειδίαμα.

Δεν ημπορώ βέβαια να προμαντεύσω τι θα γίνει ύστερα από 200-300 χρόνια, αλλά έως τότε έχουμε καιρό. Άλλοι θα αποφανθούν επί του ζητήματος το οποίον θέτουν σήμερον οι νεοϊδεάται ύστερα από τριακόσια χρόνια