Στο μέρος εκείνο ακούνε τη νύχτα, τα μεσάνυχτα σφύριγμα. Όταν αρχίσει να σφυράει οι ψαράδες πρέπει να φύουνε. Όταν τραβουδή, δεν υπάρχει φόβος να μείνουνε.

Ημένανε εκεί οι ψαράδες κ' ηψαρεύανε.

Όταν εσφυρούσε ηβγάνανε μισό ψωμι, το πετούσανε στο μέρος που των εσφύριζε κ' ηφεύγανε κ' ηρχότανε στην Ψαθή και αράζανε.

Στο νησί αυτό ηζούσε χρόνια πολλά ένας βοσκός, ο Δημήτρης Αφεντάκης. Το μαντρί (= κοπάδι) του το' φηνε μολητό απάνω στο βουνό. Αλλά το 'βοσκε ο Τραβουδιστής. Λοιπό ο βοσκός ησηκώθηκε μια νύχτα να δη, να μην έρθει το μαντρί (=κοπάδι) και πέσει μεσ' στ' αμπέλι και το βλέπει σωριασμένο (=συνηγμένο) κ' ήστεκε ένας κοντα στο μαντρι.

Ο βοσκός ενόμιζε πως ήτανε κανένα καΪκι κ' ηπήαινε για να του πάρει το μαντρί. Έτσι γυρίζει και μπαίνει στο σπίτι και παίρνει το περίστροφο κ' εχτύπησε τον Ταβουσδιστή. Ο Τραβουδιστής του πε/ "Θα σου βγάζουνε κόκκαλα από το ποδάρι σου". Την άλλη μέρα αφού ξημέρωσε, ο βοσκός ηπήε στο μέρος που χτύπησε τον άνθρωπο (δηλ. τον Τραβουδιστή) κ' είδε αίματα, Τα αίματα συνεχίζονταν στη Διαμαντοσπηλιά.

Αυτός εφοβήθηκε και δεν μπήκε στη Διαμαντοσπηλια. Μετά τον έπιασε και τον πονούσε το ποδάρι.'Υστερις ήνοιξε πληγή κ' ήβγαιναν κοκκαλάκια από την πληγή. Ο κόσμος τότε του έλεγε "Αν ηχανόταν ο Τραβουδιστής θα χανούταν και ο βοσκός¨