Το καλοκαίρι του 1927, η Μαρία Κιτάντη παραθέριζε στη Βουλιαγμένη. Μία μέρα την έπιασε δυνατή οδονταλγία από την οποία πρήστηκε και φοβούμενη μην έχει πάθει κάτι σοβαρό προσευχόταν θερμά. Τότε αφού κοιμήθηκε, με μεγάλη δυσκολία, είδε στον ύπνο της μια μαυροφορεμένη γυναίκα η οποία της είπε να στείλει κάποιον στο διευθυντή του εκκλησιαστικού ορφανοτροφείου Βουλιαγμένης. Αρχιμανδρίτη Ακάκιο Λαυρειώτη ο οποίος είχε το φάρμακο που θα την έκανε καλά. Όντως έστειλε κάποιον και πήρε το φάρμακο το οποίο ο διευθυντής του ορφανοτροφείου πράγματι είχε και έγινε καλά