Οι Έλληνες της κλασικής εποχής διέθεταν γνώσεις που η απόκτησίς τους παραμένει ανεξήγητη.
Εντελώς ενδεικτικώς , ήξεραν για :
• Το άτομο ( Μόσχος ο Φοίνιξ , Δημόκριτος , Λεύκιππος, Επίκουρος). Επαναλαμβάνει ο Ντάλτον το 1808 μ.Χ.
• Την κίνηση των ατόμων και τον σχηματισμό των ουρανίων σωμάτων από άτομα ( Δημόκριτος).
• Την σχετικότητα ( Ηράκλειτος, Ζήνων Ελεάτης). 2.500 έτη αργότερα, Αϊνστάιν.
• Την φύση του Σύμπαντος ( Λουκρήτιος) και την σφαιρικότητά του ( Πλάτων , Θαλής, Πυθαγόρειοι).
• Τον χωροχρόνο ( Ζήνων ο Ελεάτης , Δαμάσκιος).
• Την αντι- ύλη και τα παράλληλα σύμπαντα ( Φιλόλαος).
• Τον νόμο των αναλογιών ( Ερμής, Πυθαγόρας).
• Την αντιστροφή του χρόνου ( Πλάτων
<< Πολιτικός>>), που ανακάλυψε μετά από 25 αιώνες ο Αϊνστάιν.
• Το παλλόμενο Σύμπαν ( Πλάτων ,στο ίδιο).
• Την πρωταρχική έκρηξη-δημιουργό του Σύμπαντος (Ορφικοί),
που << ανακάλυψε>>
το 1927ο Βέλγος Ζώρζ Λεμάντρ.
• Το Ηλιακό Σύστημα και την σφαιρικότητά της Γης ( Αρίσταρχος ο Σάμιος, Πυθαγόρας, Πλάτων , Στράβων).
• Την προέλευση των μετεωριτών από το Διάστημα ( Διογένης ο Απολλωνιάτης τον ε' αι.π.Χ. ο Λαβουαζιέ τον απέρριψε με το επιχείρημα: << στον ουρανό δεν υπάρχουν πέτρες>>!).
• Τους πέραν του Κρόνου πλανήτες ( Δημόκριτος και Αναξιμένης, 2.400 χρόνια πριν από τους σύγχρονους αστρονόμους).
• Την φύση του Γαλαξία ως αστρικό νεφέλωμα ( Δημόκριτος - χωρίς τηλεσκόπιο). 2.300 χρόνια αργότερα ο
<< μεγάλος >> Άγγλος αστρονόμος Φέργκιουσον,
χειριζόμενος το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο της εποχής του, τον
<< διέψευσε >>!
Γι αυτό είπαν , ότι αναμετρήθηκαν ένα μεγάλο μυαλό χωρίς τηλεσκόπιο και ένα μικρό μυαλό με τηλεσκόπιο. Όλεθρος για τον δεύτερο.
• Το απροσμέτρητο των αποστάσεων στο Διάστημα ( Ορφεύς, Αρίσταρχος).
• Τα ηλιακά συστήματα και τους << μή φωτεινούς συνοδούς των ηλίων>> ( Πυθαγόρας , Ηράκλειτος).
• Το ότι οι κόσμοι έχουν αρχή και τέλος ( Δημόκριτος).
• Την ελλειπτικότητα της γηίνης τροχιάς ( Αρίσταρχος- το
<< ανακάλυψε>> ο Γκάους το 1819 μ.Χ.).
• Τους αστεροειδείς και τις συγκρούσεις τους με την Γη ( Πλάτων
<< Τίμαιος>>). 2.300 έτη αργότερα η Γαλλική Ακαδημία χαρακτηρίζει αυτήν την άποψη
<< δεισιδαιμονία>> !
• Τις διαστάσεις της υδρογείου ( Ερατοσθένης , Δικαίαρχος).
• Την 24ωρη περιστροφή της Γης ( Ηρακλείδης ο Ποντικός).
• Τα αίτια των εκλείψεων ( Αναξαγόρας , Θαλής ).
• Τους νόμους κινήσεων των πλανητών ( Πυθαγόρειοι, Εύδοξος).
• Την πολλαπλότητα των κόσμων ( Ξενοφάνης , Ζήνων Ελεάτης, Αναξίμανδρος , Αναξαγόρας , Αναξιμένης, Μητρόδωρος, Θαλής). 2.100 έτη αργότερα τόλμησε να το επαναλάβει ο Τζορντάνο Μπρούνο και τον έκαψαν ζωντανό !
• Την φύση της Σελήνης ( Πλούταρχος , Εμπεδοκλής).
• Τις ποικίλες κινήσεις της υδρογείου ( Ηρακλείδης ο Ποντικός).
• Την φύσιν του Ήλιου ( Αναξαγόρας).
• Τον πολικό αστέρα ( Ορφικοί , Όμηρος).
• Την αντανάκλασιν του ηλιακού φωτός από την Σελήνη ( Θαλής , Παρμενίδης, Πλούταρχος). Ο Γαλιλαίος το επαναλαμβάνει 2.100 χρόνια αργότερα.
• Την διάμετρο του Ηλίου ( Θαλής).
• Την αιτία των παλιρροιών ( Ποσειδώνιος). Ο Κέπλερ την ξαναβρίσκει 1.900 έτη αργότερα.
• Τους υπολογιστές ( Μηχανισμός των Αντικυθήρων α ' αι. π.Χ. - Βίνερ 1950).
• Την Αμερική ( Πλάτων , Στράβων , Βίων Προυσαεύς).
• Τα διαστημικά ταξίδια ( Λουκιανός).
• Τον τρόπο σχηματισμού του Ηλιακού Συστήματος ( Πλάτων ). 2.300 χρόνια μετά ο Λαπλάς.
• Την θεωρία για την εξέλιξη των ειδών ( Αναξίμανδρος 600 π.Χ. - Δαρβίνος 1859 μ.Χ.).
• Το ότι οι στεριές είναι ολιγώτερες από τα νερά ( Φιλόστρατος).
• Την προέλευση της ζωής ( Δημόκριτος , Αναξίμανδρος ).
• Την ενέργεια ( Αναξίμανδρος, Αριστοτέλης).
• Τα αίτια των πλημμυρών του Νείλου ( Ηρόδοτος).
Τα << ανακαλύψαμε>>
μετά από 2.300 έτη!
• Το εξάμηνο πολικό ημερονύκτιο ( Βίων ο Αβδηρίτης).
• Την ισημερινή Αφρική και τα οροπέδια της ( Πτολεμαίος).
• Το έτος των 365,25 ημερών ( ο Διόδωρος βεβαιώνει << ότι πρόκειται για πολύ παλαιά γνώση >>
Α' 50).
• Τα ζώδια και τα ονόματα τους ( Ορφικοί - 3.500 έτη πριν τον Νεύτωνα).
• Τις ισημερίες και τα ηλιοστάσια ( Ορφικοί).
• Την φύση των κομητών ( Πυθαγόρειοι , Αριστοτέλης).
• Τους κοσμικούς ήχους ( Πυθαγόρας).
• Την απόσταση της Γης από τα άλλα ουράνια σώματα ( Ίππαρχος).
• Την αντίληψη για ένα ζωντανό Σύμπαν που είναι Όν , το οποίο περικλείει όλα τα όντα ( Πλωτίνος).
• Την αλληλεπίδραση των πάντων ( Πλάτων ).
Την έννοια Κοσμικής Τάξεως και Αρμονίας ( Ορφικοί , Ηράκλειτος).
• Το ωοειδές σχήμα του Σύμπαντος ( Ορφικοί , αναφορές Μακροβίου και Αχιλλέως Τατίου).
• Την αστρογένεση από κοσμική σκόνη ( Ορφικοί ).
• Την πρωταρχική συγκέντρωση όλης της ύλης του Σύμπαντος σε ένα ωοειδούς σχήματος σώμα ( Ορφικοί , Αππίων).
• Το πεπερασμένον του Σύμπαντος ( Ορφικοί - ύμνοι Φύσεως).
• Τα αυτόματα
( = ρομπότ) ( Ήφαιστος , Δαίδαλος, Τάλως , Ήρων).
• Το DNA ( κηρύκειον).
• Τον χάλυβα ( κατά τον Ευρυπίδη ,στους ναούς των Ορφικών οι ξυλοδεσιές κατασκευάζοντο
<< χαλύβω πελέκει>> ).
• Το ότι << τον ήλιον μύδρον είναι διάπυρον>> ( Αναξαγόρας).
• Ο Ξενοκράτης συνέγραψε εξάτομο έργο << Περί Αστρονομίας >> , που χάθηκε , όπως και το άλλο σύγγραμμα του << Πυθαγόρεια Πράγματα>> Ο Πλούταρχος πάντως μας πληροφορεί ότι μιλούσε για περιστροφές , περιφορές και άλλες κινήσεις των ουρανίων σωμάτων.
• Ο Διογένης ο Λαέρτιος αναφέρει για τον Φιλόλαο τον Κροτωνιάτη , Πυθαγόρειο φίλο του Πλάτωνος , ότι εδίδαξε πως << η Γη κινείται κυκλικώς>>
( << Φιλοσόφων Βίοι και Δογμάτων Συναγωγή>> Η' 85).
Ο Κέπλερ ομολογεί  ότι μελέτησε τον Πρόκλο και ο Ρ. Τέμπλ διαπιστώνει ότι
<< πίσω από τον Κοπέρνικο βρίσκεται ο Αρίσταρχος , πίσω από τον Κέπλερ βρίσκεται ο Πρόκλος >>. Ο Πρόκλος στα έργα του υποστηρίζει ότι:
• Τα άστρα είναι σώματα σταθερά και περιστρέφονται περί τον άξονα τους.
• Υπάρχουν ουράνια σώματα που μας είναι αόρατα .
• Γύρω από τα άστρα περιστρέφονται πλανήτες , οι οποίοι περιστρέφονται περί τον άξονα τους .
• Η Γη είναι πλανήτης περιστρεφόμενος γύρω από τον Ήλιο και περιστρεφόμενος περί τον άξονα του προς τα ανατολικά.
• Οι πλανήτες έχουν δορυφόρους.
• Οι πλανήτες ρίχνουν σκιές που προκαλούν εκλείψεις ( << επισκιάσεις>>).