Όταν ο μύστης θα μεταλάβει το αίμα του Διονύσου και το σώμα μου (διηγείται η Δήμητρα) τον κυκεώνα, θα «εποπτεύσει» το «ανέσπερο Φως του μεσονυκτίου».
Θα  βιώσει μέσα στην σιωπή το φως το  αληθινό, που ούτε σε μέγεθος μετριέται, ούτε σε κανένα σχήμα περικλείεται ώστε να ελαττωθεί, ούτε πάλι αυξάνει σε όγκο από έλλειψη ορίων, αλλά επεκτείνεται παντού απροσμέτρητο, ως κάτι μεγαλύτερο από κάθε μέτρο και ανώτερο από κάθε ποσό. Αυτή είναι η «Εποπτεία».
Για να γίνει αυτό, θα πρέπει  αφού ο μύστης κλείσει τα μάτια, να «αλλάξει την  όραση του», και  να αποκτήσει μια άλλη, που ενώ την έχουν όλοι, λίγοι τη χρησιμοποιούν. Αν γίνει αυτό,  θα πρέπει να χρησιμοποιήσει το «εσωτερικό του βλέμμα», για να δει τα «άρρητα», και «απόκρυφα».
Διότι μόνον το «εσωτερικό μάτι»,  είναι ικανό να δει τα «Θεϊκά πεδία». Αν κάποιος  προσπαθήσει να εποπτεύσει τα Θεϊκά πεδία δίχως να έχει καθαρθεί, ή όντας αδύναμος, μη μπορώντας από δειλία του να δει αυτά που είναι πολύ λαμπρά, δεν θα δει  τίποτα, έστω και αν κάποιος άλλος του δείξει πως αυτό που θα μπορούσε να δει βρίσκεται πλάι του.
Γιατί αυτό που «βλέπει» είναι συγγενικό με αυτό που «βλέπεται», και πρέπει να στραφεί στη θέαση του αφού πρώτα έχει γίνει όμοιο μ᾽ εκείνο.
Αφού ποτέ κανένα μάτι δεν θα μπορούσε να δει τον ήλιο αν δεν ήταν ηλιόμορφο, ούτε η ψυχή μπορεί να δει το Ωραίο, αν δεν έχει πρώτα γίνει ωραία η ιδια
Για αυτό τον λόγο ο έλεγχος της ηθικής, των έργων και των πράξεων του βίου,  οι θυσίες, η πνευματική και σωματική προετοιμασία, η  νηστεία, ο εξαγνισμός, και η κάθαρση θα είναι απαραίτητα πριν την μύηση.
Για αυτό τον λόγο ο Κήρυκας θα εμφανίζεται  στα Μεγάλα Προπύλαια και θα πρέπει να φωνάζει: «εκάς, εκάς οι βέβηλοι»......
Το  όνομα Ελευσίς σημαίνει την έλευση, τον ερχομό της Θείας αποκάλυψης. Μέσω της μύησης, ο νεόφυτος θα  γίνεται αποδέκτης των θείων δωρεών, κερδίζοντας, έτσι, τη μακαριότητα τόσο στην παρούσα ζωή  όσο και στην αιωνια........