Στις αρχές Ιανουαρίου του 1890, μια ηλικιωμένη γυναίκα, η οποία ήταν πεθερά ενός αστυνομικού κλητήρα, του κυρίου Διαμαντή, που κατοικούσε στο Μεταξουργείο και συγκεκριμένα επί της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου, ισχυριζόταν ότι έβλεπε κατ’ επανάληψιν ένα παράξενο όνειρο.

Το όνειρο της ηλικιωμένης ήταν τόσο αληθοφανές, που την είχε καταπλήξει. Έβλεπε, λοιπόν, στον ύπνο της ένα στοιχειό, όπως έλεγε συγκλονισμένη στις γειτόνισσές της, που της ζητούσε επιτακτικά να σκάψει σε ένα ορισμένο σημείο στο υπόγειο του σπιτιού της, για να βρει έναν θησαυρό.

Οι γειτόνισσες, την τρίτη φορά που η γριούλα τους διηγούνταν το αλλόκοτο όνειρό της, γελούσαν μαζί της περιπαιχτικά.

Τελικά, η ηλικιωμένη αποφάσισε να προβεί σε ανασκαφές στο σημείο του υπογείου, όπου της είχε υποδείξει η ονειρική μορφή. Ω του θαύματος, ανακαλύφθηκε ένας πολυτελής αρχαίος τάφος, κατασκευασμένος από στιλπνό μάρμαρο, όπου στο εσωτερικό του υπήρχαν οστά και λοιπά περίτεχνα κτερίσματα, για τα οποία ήταν άγνωστο το τι απέγιναν κατόπιν.

Πάντως, η υπόθεση γνωστοποιήθηκε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία Αθηνών, προκειμένου να διερευνηθεί περαιτέρω.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΑΘΗΝΑΪΚΗ”, στις 13/01/1890…