Έχω ζήσει μία τέτοια κατάσταση στον Ταξιάρχη στον Μανταμάδο της Μυτιλήνης ,κανονικό εξορκισμό ,μία μικροκαμωμένη γυναίκα ,που δεν μπορούσαν να την κρατήσουν γύρω στους δέκα άνδρες .
δίπλα στο μοναστήρι του Ταξιάρχη ,ήταν το στρατόπεδο που υπηρετούσα ,τρομερή εμπειρία ,δεν καταλάβαινα τι έβλεπα .
Τότε ήμουν μακριά από τον Θεό .η περιέργεια και τα αλλόκοτα φαινόμενα που συνέβαιναν ,με κράτησαν σχεδόν μέχρι τα ξημερώματα που κράτησε ο εξορκισμός . Όταν έφυγα πείστηκα πλήρως ότι υπάρχει διάβολος , Ακούγοντας

την βροντερή ανδρική του φωνή να λέει "με καις τραγόπαπα " να βγαίνει από το στόμα μιας ξερακιανής μικροκαμωμένης γυναικούλας .
Δεν μπορούσε μιά ομάδα ανδρών να την βάλει μπροστά στην εικόνα του Ταξιάρχη , να τον προσκυνήσει έβριζε χυδαία τους πάντες
Αντιστεκόταν βρίζοντας σε οτιδήποτε αγιασμένο ,να το αγγίξει ,Ευαγγέλιο ,πετραχήλι ,αγιασμό ,φώναζε καίγομαι ,
Τους ξέφυγε κάνα δύο φορές και έτρεχε να φύγει ,έψαχνε διέξοδο όπως το πουλί ,ανέβαινε ψηλά στα στασίδια και νευρικά έψαχνε γύρω γύρω .
Κοίταξε κάποιον επίμονα και γέλασε ,αυτός τρομοκρατήθηκε ,κατάλαβε ότι προσπάθησε να μπει σε αυτόν και τρόμαξε .
Βέβαια κατέρρευσε όταν έφυγε το δαιμόνιο και κοιτούσε τρομαγμένη γύρω της ,υποβασταζόμενη ,ούτε να σηκώσει το κεφάλι δεν μπορούσε ,προσκύνησε τον σταυρό .Κάτι που ήταν αδύνατο πριν ,ήπιε αγιασμό
Όλο το βράδυ ,όλοι όσοι μπαίναμε δεν μπορούσαμε να βγούμε και ψέλναμε το "Κύριε Ελέησον " συνεχώς ούτε και θυμάμαι πόσες ώρες σχεδόν από το βραδάκι ,ξημέρωσε ,έχασα την αίσθηση της ώρας .
αν και τότε ήμουν τότε σχεδόν άθεος ...