Στις αρχές Νοεμβρίου του 1924, στην αίθουσα της Ακαδημίας Αθηνών, δόθηκε μια ακόμη διάλεξη του Άγγελου Τανάγρα για το έργο της περίφημης Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών, με συνέχεια στο θέμα των στοιχειωμένων σπιτιών.

Η αίθουσα ήταν κατάμεστη από κόσμο κι έτσι, πολλοί αναγκάστηκαν να παραμείνουν όρθιοι.

Στην αρχή, ο Άγγελος Τανάγρας υπενθύμισε τις παρατηρήσεις του για τα παράδοξα φαινόμενα της Κοζάνης και του Μαυρόβου και τόνισε την επιστημονική σημασία της έρευνας. Ανέπτυξε, ακόμη, τι συνέβαινε σε άλλες χώρες, όπου επιμόνως η Επιστήμη ασχολούνταν σε βάθος με την έρευνα της αλήθειας, αφήνοντας κατά μέρος τις δυσπιστίες, τις προλήψεις και τις δεισιδαιμονίες.

“Όσοι αρνούνται την έρευνα, δε στηρίζονται πουθενά. Προκειμένου, λοιπόν, να ναυαγήσουμε στον ωκεανό της αιωνιότητας, είναι καλύτερο να πορευτούμε ανερμάτιστοι και να οπλιστούμε με το σωσίβιο της Επιστήμης, ώστε να αγγίξουμε την αλήθεια”, διατράνωνε ο Πρόεδρος της ελληνικής Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών και πατέρας της Παραψυχολογίας στη χώρα μας.

Αναφερόμενος στο μέντιουμ της Κοζάνης, την Καλλιόπη, εξηγούσε πως αποτελούσε ένα σπουδαίο απόκτημα για τους επιστημονικούς κύκλους. Αδημονούσε να επιστρέψει στην πρότερη κατάστασή της, η οποία είχε διακοπεί από τον γάμο της, ο οποίος επιδρούσε ολέθρια στις ικανότητές της.

Παρ’ όλα αυτά, η Καλλιόπη υπνωτιζόταν καθημερινά, προκειμένου να αναπαράξει τα προηγούμενα έντονα φαινόμενα τηλεκινησίας. Επρόκειτο να στερηθεί μερικές φυσικές της λειτουργίες, πράγμα σκληρό, αλλά δυστυχώς
απαραίτητο, για να μπορέσει να συγκεντρωθεί στον στόχο της.

Ο Άγγελος Τανάγρας έδωσε μια σύντομη εξήγηση του φαινομένου της τηλεκινησίας. Είναι κάτι, λοιπόν, που υπάρχει στο σώμα μας και δρα προς τα έξω, όπως ο ηλεκτρισμός, του οποίου βλέπουμε τα αποτελέσματα, χωρίς να μπορούμε να παρακολουθήσουμε ευθέως την αιτία που τον προξενεί.

Η δύναμη αυτή προκαλεί τη μετάδοση της σκέψης και σχετίζεται με την υπνοβασία και την επιληψία, ισχυριζόταν ο Άγγελος Τανάγρας. Σε μερικά άτομα, ωστόσο, έχει ελαφριά εκδήλωση, ενώ σε άλλα πολύ ισχυρότερη κι έτσι, προκαλούνται τα τηλεκινητικά φαινόμενα, αλλά και οι εκκωφαντικοί κρότοι στα λεγόμενα στοιχειωμένα σπίτια.

Ακόμη, η τηλεπάθεια είναι σε θέση να καταργήσει τις αποστάσεις και με ευκολία μπορεί κάποιος να επικοινωνήσει εσωτερικά με κάποιον άλλον, που βρίσκεται ακόμη και χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.

Τέτοια μυστηριώδη φαινόμενα είναι αυτά που σημειώνονται σε ακατοίκητα παλιά σπίτια, αλλά και σε κατοικημένα. Παύουν μονάχα, όταν μετακινηθούν οι δυναμόλυτοι ένοικοί του. Στα φαινόμενα αυτά ενεργεί η δύναμη του αποκαλούμενου μέντιουμ.

Ο Άγγελος Τανάγρας ανέφερε στο κοινό του ένα πραγματικά εντυπωσιακό παράδειγμα. Σε ένα εργοστάσιο ξυλείας, μια μέρα τα ξύλα άρχισαν να ανυψώνονται και να πέφτουν με πάταγο στη γη. Επενέβη, μάλιστα, η Αστυνομία, αλλά τα ξύλα, κορμοί ολόκληροι, συνέχιζαν να “φτερουγίζουν” κι έτσι, το παράξενο φαινόμενο αποδόθηκε σε μυστηριώδη αιτία.

Μα, τι είχε συμβεί; Ο αποθανών αδελφός του ξυλουργού τού είχε αφήσει ρητή εντολή, πριν πεθάνει, να αποπληρώσει ορισμένα χρέη του, τα οποία εκείνος, όμως, δεν πλήρωσε. Όταν πια έπραξε κατά την επιθυμία του νεκρού αδελφού του, τα περίεργα φαινόμενα σταμάτησαν εντελώς. Η εξήγηση που δόθηκε είναι ότι οι τύψεις συνειδήσεως του αδελφού οδήγησαν σε αυτή τη μεταφυσική κατάσταση. Επέδρασε στον ψυχισμό του και έτσι, παρήχθησαν τα προαναφερόμενα φαινόμενα του ψυχοδυναμισμού.

Ο Τανάγρας ανέφερε ένα ακόμη παράδειγμα το οποίο είχε γίνει γνωστό από τον περιηγητή Ρόντερντιλ, που είχε επισκεφτεί τη Σουμάτρα. Ο περιηγητής, λοιπόν, υπήρξε εκεί μάρτυρας ενός αλλόκοτου φαινομένου. Είδε έναν μυστηριώδη λιθοβολισμό να λαμβάνει χώρα εναντίον της καλύβας του μικρού ιθαγενή υπηρέτη του.

Προσπάθησε να πιάσει μερικές πέτρες που έπεφταν μανιωδώς, αλλά στάθηκε αδύνατον. Κατόπιν, άρπαξε το όπλο του μηχανικά και άρχισε να πυροβολεί στον αέρα. Αλλά οι πέτρες έπεφταν πυκνότερες και ορμητικότερες. Ο μικρός υπηρέτης του ξύπνησε τρομοκρατημένος και εξαφανίστηκε μέσα στο δάσος, οπότε και ο άγριος λιθοβολισμός έπαψε εντελώς. Το παιδί αυτό ήταν μέντιουμ, υποστήριξε ο Άγγελος Τανάγρας.

Στη Σικελία, επίσης, είχαν σημειωθεί παρόμοια περιστατικά, όπου το βεληνεκές των πετρών, κατά τη διάρκεια τέτοιων λιθοβολισμών, ακολουθούσε πάντοτε την ίδια τροχιά με εκπληκτική μαθηματική ακρίβεια. Οι πέτρες, μάλιστα, ήταν ζεστές και ουσιαστικά, δεν έβλαπταν κανέναν.

Ένας Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Βέρνης ανέφερε φαινόμενα ξαφνικού ανοίγματος θυρών και παραθύρων, μετακινήσεις μικροαντικειμένων και επίπλων, κρότους σε διάφορα πατώματα οικίας, όπου οι ένοικοι αδυνατούσαν να προσδιορίσουν την πηγή τους.

Ο Άγγελος Τανάγρας μίλησε ακόμη και για ανθρώπους που ένιωθαν να τους τραβούν αόρατα χέρια, που άκουγαν βήματα, κρότους ή που έβλεπαν ακόμα και φαντάσματα.

Επίσης, στην Κρήτη, ο φοιτητής Μ. Κακαράς ανέφερε ότι ο Χωροφύλακας Αρ. Καλλιμάνης τον πήγε στο Αστυνομικό Τμήμα, όπου άκουσε ανεξήγητους θορύβους και παράδοξους τριγμούς. Την επόμενη ημέρα εκμυστηρεύτηκε το γεγονός αυτό στον καφετζή φίλο του και εκείνος του είπε πως όσα συνέβαιναν στο Τμήμα, ήταν γνωστά και διαδραματίζονταν για χρόνια. Καθίσματα και γραφεία αναποδογύριζαν, αντικείμενα ανατρέπονταν, ενώ οι ζημιές κάθε είδους ήταν καθημερινό φαινόμενο.

Ένα άλλο παράδειγμα κοινοποιήθηκε στη συνέχεια. Στο Κάιρο της Αιγύπτου, το 1911, η αδελφή της οικογένειας συνήθιζε να βλέπει το όραμα ενός ψηλού Άραβα να εισέρχεται στο δωμάτιό της και να την προειδοποιεί να φύγουν από το σπίτι, στο οποίο διέμεναν. Όταν τελικά έφυγαν, το σπίτι αμέσως έπεσε και γκρεμίστηκε.

Σε μια άλλη περίσταση, μια οικογενειακή συντροφιά, η οποία ανέμενε ένα μέλος της, έβλεπε αλλόκοτους φωσφορισμούς έξω από το σπίτι τους, ενώ ταυτοχρόνως τα σκυλιά τους αλυχτούσαν δαιμονισμένα. Μετά από λίγο,
πληροφορήθηκαν ότι ο αναμενόμενος επισκέπτης τους σκοτώθηκε την ίδια στιγμή από ένα τυχαίο συμβάν.

Εν κατακλείδι, ο Άγγελος Τανάγρας, συνοψίζοντας, εξέτασε την περίπτωση παραισθήσεων, αλλά παραδέχτηκε ότι η εξήγηση αυτή δεν αρκούσε για ερμηνεύσει καθετί που συνέβαινε στα στοιχειωμένα σπίτια.

Παραδεχόταν κάποια ενσυνείδητη ενέργεια, που λειτουργούσε δυναμικά και δημιουργούσε πρωτοφανείς και ασυνήθιστες ικανότητες στα λεγόμενα μέντιουμ. Παρ’ όλα αυτά, όμως, ήλπιζε η Επιστήμη να ρίξει περισσότερο φως σε όσα ακόμα παρέμεναν μυστηριώδη.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΣΚΡΙΠ”, στις 10/11/1924…