είμαι 16 χρονών στην Αθήνα όταν ζούσα δίπλα από την πολυκατοικία μας υπήρχε ένας αρχαιολογικός χώρος π τα γκρέμισαν για να φτιάξουν πολυκατοικία.. και τέλος πάντων αυτό είχε γίνει όταν είχε παντρευτεί η μαμά μου δν ξέρω αλλά εγώ δν είχα γεννηθεί και τέλος πάντων κάθε μέρα γινόντουσαν φρικτά πράγματα π εγώ τα έμαθα όταν μεγάλωσα και γενικά δεν θέλω να τα σκέφτομαι.. όταν λέμε φρικτά δν μπορείς να φανταστείς το τι γινόταν..

χρειάζομαι μια ολόκληρη μέρα για να τα γράψω. εγώ το μόνο π πάθαινα κάθε βράδυ μετά από λίγο π με έπαιρνε ο ύπνος ερχόταν κάτι σαν νεράιδα με σήκωνε πάνω με πήγαινε στο χωλ της εισόδου και με γύρναγε τόσο γρήγορα π ξυπνούσα με πονοκέφαλο και μετά δν μπορούσα να κοιμηθώ.. ναι αυτό το πάθαινα κάθε βράδυ και η μαμά μ με τον μπαμπά μ μερικές φορές άκουγαν από το δωμάτιο μ το κρεβάτι να τρίζει γτ μερικά κρεβάτια είναι σιδερένια κάνουν έναν θόρυβο και σηκωνόταν πάνω η μάνα μ και εγώ κοιμόμουν γενικά η μαμά μου έβλεπε πολλά και άκουγε π είναι ανατριχιστικα.. οταν μετακομισαμε όπου μένουμε έως τώρα άρχισαν αλλά πράγματα.. πιο χειρότερα να βλέπει η γιαγιά μ και η μαμά μ νεκρούς, να ακούγονται φωνές, πατήματα να ανοίγουν πόρτες και να κλείνουν ούτε σανατοριο να ήταν.. αλλά τεσπα αυτό π θέλω να πω είναι ότι όταν πήγαινα δημοτικό ήταν βράδυ..

είχα πάει στο δωμάτιο της για να δούμε ταινία γτ φοβόμουν μόνη μου και όπως πάω κοντά στην τηλεόραση για να αλλάξω κανάλι γυρνάει το κεφάλι της η μάνα μ και βλέπει στην πόρτα έναν ψηλό άντρα να την κοιτάει, να κάνει πίσω και να εξαφανίζεται οκ αυτό το λέω και ανατριχιάζω..θα πω και ένα άλλο π μ είχε πει όταν μέναμε Αθήνα.. μια μέρα ήμουν μικρή ούτε νηπιαγωγείο δν πήγαινα θα ήμουν κάπου 3 δν θυμάμαι καθόμασταν στο δωμάτιο μ και με απασχολούσε να παίξω με τα παιχνίδια και εγώ για κάποιον λόγο πάω και ανοίγω την ντουλάπα.. μόλις την ανοίγω βλέπει η μάνα μ να βγαίνει ενα αόρατο χέρι ιδκ τφ το είχε ξεκάθαρα και να βγαίνει έξω και μετά να ξανά μπαίνει μετά για 10 λεπτά δν μπορούσε να μιλήσει είχε πάθει σοκ.. έχω να πω ότι την ντουλάπα την έχουμε κρατήσει διότι με τόσα ρούχα π έχω η μία ντουλάπα δν φτάνει με τπτ και έχω 2 μέχρι στιγμής.. και ένα άλλο π μ είχε πει ήταν ότι είχε άδεια εγώ ήμουν νηπιαγωγείο και καθόταν και σιδερωνε.. τώρα χειμώνας μιλάμε όλα κλειστά παράθυρα κτλ.. και τέλος πάντων ακούει την πόρτα της τουαλέτας λες και κάποιος ήταν από μέσα και είχε βάλει όλη την δύναμη να ανοίξει την πόρτα ε σηκώθηκε και έφυγε τρέχοντας και γύρισε μετά από καμιά ώρα ??έχω να πω ότι ακόμα γίνονται διάφορα πράγματα εδώ π φοβάμαι ν μένω μόνη μ και τόσους αγιασμούς π έχουμε κάνει κτλ δν έχει γίνει τπτ.. απλά θέλω να φύγω.. για ένα παιδί 16 χρονών και να ακούω και να βλέπω διάφορα είναι οτχ.. α και να πω και το χειρότερο π μ έχει μείνει στο μυαλό και δν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ.. όταν πήγαινα μάλλον δημοτικό είχαμε πάει στο σπίτι της γιαγιάς μου.. η μαμά μ ήταν στην κουζίνα και εγώ στην αυλή με την γιαγιά μου.. και σε κάποια φάση βλέπει να περνάμε από εκεί π ήταν το παράθυρο αλλά η φάση ποια είναι περνάει η γιαγιά
μου, περνάω εγώ και μετά ξανά η γιαγιά μου.. και μετά κάνω τον μάγκα ότι θέλω να πάω στο σανατοριο το βράδυ... έστω κάτι να ακούσω θα έχω φύγει σε δευτερόλεπτα.