Η δεκαεφτάχρονη κόρη του κ. Ιπποκράτη Παπαπέτρου, Έλλη (Κάτω Πατήσια, οδός Ευγενίου Καραβία 12) αρρώστησε βαριά από τύφο τον Σεπτέμβριο του 1927. Έλεγε μάλιστα στη μητριά της ότι είδε τη μητέρα της στον ύπνο της να την λέει πως θα την πάρει μαζί της όταν γίνει 17 χρονών και από αυτό, συμπέρανε ότι αφού έγινε 17 χρονών θα πεθάνει. Μαζί της λοιπόν ήταν και ο γιατρός κ. Δ. Δέτσικας του οποίου η οικογένεια συνδέονταν στενά με την οικογένεια του κ. Παπαπέτρου. Ο γιατρός ετοιμαζόταν να της κάνει μία ένεση όταν ακούστηκε ξαφνικά ένας ισχυρός ξερός κρότος σαν να είχε χτυπήσει κάποιος με δύναμη ένα ξύλο πάνω στο τραπέζι που υπήρχε στο δωμάτιο. Ο πατέρας της άρρωστης μη καταλαβαίνοντας από πού ήρθε ο κρότος άνοιξε τη πόρτα και μάλωσε τους οικείους του. Ο κ. Δέτσικας όμως του είπε : «Τι κοιτάζεις έξω Ιπποκράτη; Ο κρότος έγινε εδώ». Αλλά και οι συγγενείς διαμαρτυρήθηκαν ότι δεν έκαναν θόρυβο αν και άκουσαν και αυτοί τον κρότο. Μέχρι και η γειτόνισσα κ. Ελένη Μητσάκη εξεπλάγη με τον κρότο. Αυτή μάλιστα βγήκε έντρομη από το σπίτι της και ρωτούσε τι είχε γίνει. Συγχρόνως την ίδια ώρα, ο ίδιος κρότος ακούστηκε και στην κατοικία του κ. Δέτσικα από την γυναίκα του η οποία βρισκόταν στο δωμάτιό της και από την αδερφή της γυναίκας του, Ξ. Καλοστύπη, που βρισκόταν σε άλλο δωμάτιο. Τότε ο πατέρας ήρθε δίπλα στον γιατρό και του είπε απελπισμένος : «Άδικοι οι κόποι σου γιατρέ μου. Το παιδί μου θα πεθάνει». Ο κρότος ακούστηκε γύρω στις 7 μ.μ. μέρα Δευτέρα 19/9/1927. Την επόμενη μέρα στις 9 το πρωί η κοπέλα πέθαινε από επανειλημμένη εντερορραγία