Στο άρθρο μου «Ο Άνεμος από το Σείριο» (6.8.2018) όπου ανέλυα τις μυστικές διαδρομές της τραγωδίας στο Μάτι και τις ποικίλες προεκτάσεις τους, κατέληγα στο να αφήσω υπονοούμενα για τα στοιχεία της γης και του αέρα.

Ο χώρος ακόμα «βράζει» κυριολεκτικά και οι εξελίξεις τρέχουν. Δεν υπάρχει τίποτα σαφές, πέρα από ίσως μια μετατόπιση προς τα δυτικά. Προς την Ιταλία.

Την ημέρα που ανάρτησα το άρθρο μου (6 Αυγούστου), διάβασα μια φαινομενικά ασήμαντη είδηση. Ένα ζευγάρι μεσόκοπων Ιταλών, έκανε διακοπές σε παραθεριστικό οικισμό, στο νότιο Ηράκλειο Κρήτης. Το τροχόσπιτό τους έπιασε φωτιά και κάηκε ολοσχερώς με όλα τους τα υπάρχοντα. Χάρη όμως στη βοήθεια ντόπιων το ζευγάρι κατάφερε να γυρίσει στην πατρίδα του. (http://www.iefimerida.gr/news/435959/kriti-italoi-emeinan-horis-hrimata-kai-royha-exaitias-pyrkagias-toys-voithisan-oi)

Το περιστατικό είχε συμβεί 23 Ιουλίου, ανήμερα της τραγωδίας στο Μάτι.

█ Δευτέρα, 30 Ιουλίου, κάποιο κάθαρμα δηλητηρίασε το σκύλο Κάος στην Ιταλία. Δεν ήταν ένας τυχαίος σκύλος. Ο γερμανικός ποιμενικός ήταν ο «σκύλος ήρωας» που είχε εντοπίσει επιζώντες θαμμένους κάτω από τα χαλάσματα για ώρες, μετά τον σεισμό των 6,2 Ρίχτερ που είχε «χτυπήσει» το Αματρίτσε τον Αύγουστο του 2016, σκοτώνοντας 230 ανθρώπους.

█ Δευτέρα, 6 Αυγούστου - Επίθεση από σκύλο δέχθηκε ένας νεαρός Ιταλός τουρίστας στον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών με αποτέλεσμα να υποστεί τραύματα στο πρόσωπο και το στόμα.

Σκυλιά (τα είδαμε και στο Μάτι, θυμάστε;), φωτιά, Ιταλία, και σεισμός.

█ Πάλι Δευτέρα, 6 Αυγούστου –η 73η επέτειος της Χιροσίμα. Το μεσημέρι, η σύγκρουση δυο φορτηγών, σε αυτοκινητόδρομο στη Μπολόνια της Ιταλίας έχει ως αποτέλεσμα τρομακτική έκρηξη και φωτιά, το θάνατο 2 ανθρώπων και τον τραυματισμό 55 άλλων. Οι φωτογραφίες της έκρηξης έχουν μια αλλόκοτη ομοιότητα με το πυρηνικό μανιτάρι του 1945.

Α, ναι, τμήματα της γέφυρας πάνω στην οποία σημειώθηκε το δυστύχημα κατέρρευσαν.

█ Τρίτη, 14 Αυγούστου – κατά τη διάρκεια σφοδρής καταιγίδας, η γέφυρα Μοράντι στη Γένοβα (της Ιταλίας) καταρρέει παρασύροντας στο θάνατο δεκάδες άτομα. Κάποιοι αυτόπτες μάρτυρες μίλησαν ότι η κατάρρευση πυροδοτήθηκε από κεραυνό.

Λίγες ώρες αργότερα έχουμε τρομοκρατική επίθεση με αυτοκίνητο στο Γουέστμινστερ του Λονδίνου, ευτυχώς μόνο με τραυματίες. Την ίδια μέρα, 23 άνθρωποι σκοτώθηκαν, κοντά στο Κίτο, του Ισημερινού, σε δυστύχημα με λεωφορείο. Πριν από δύο ημέρες λεωφορείο με οπαδούς της Barcelona Sporting Club, της πιο δημοφιλούς ομάδας του Εκουαδόρ, ενεπλάκη σε δυστύχημα με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 12 άνθρωποι.

Το κοινό σε όλα αυτά; Ένας κόκκινος σταυρός σε λευκό φόντο. Ο σταυρός του Αγίου Γεωργίου για την ακρίβεια. Επειδή αυτή ακριβώς είναι η σημαία τόσο του Λονδίνου, όσο και της Γένοβας, όσο και της Βαρκελώνης, όσο και της Μπολόνια.

Μετά το ατύχημα, κάποιοι με ρώτησαν αστειευόμενοι αν είχαμε φαινόμενα-οιωνούς τύπου «Μόθμαν» πριν από την κατάρρευση της γέφυρας. Τους απάντησα, με σοβαρό ύφος, ότι η γέφυρα στη Γένοβα ολοκληρώθηκε το Σεπτέμβριο του 1967, δυο μήνες πριν την κατάρρευση της περίφημης Σίλβερ Μπριτζ στο Πόιντ Πλέζαντ του Οχάιο, το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου. Α, ναι, και ότι οι νεκροί στη Γένοβα ήταν 43 ενώ στο Οχάιο, 46.

Σαν κερασάκι, λίγο πριν τα μεσάνυχτα της ίδια μέρας, Τρίτης 14 Αυγούστου, σεισμός 4,7 Ρίχτερ ταρακούνησε μια περιοχή στην κεντροανατολική Ιταλία, στις ακτές της χώρας στην Αδριατική.

█ Πέμπτη, 16 Αυγούστου - Ο Ενοσίχθων έχει κατσικωθεί στην Ιταλία, αφού σεισμός 5,2 Ρίχτερ σημειώνεται στην επαρχία Μολίζε. Καπάκι, άλλη μια δόνηση 4,5 Ρίχτερ δυο ώρες μετά.

Το ίδιο βράδυ, συναγερμός στο αεροδρόμιο των Χανίων (ξανά η Κρήτη) εξαιτίας απειλής για τοποθέτηση βόμβας σε αεροσκάφος της γερμανικής Condor Airlines που εκτελούσε πτήση από την Χουργκάντα της Αιγύπτου προς το Ντίσελντορφ. Το αεροσκάφος έκανε αναγκαστική προσγείωση στο αεροδρόμιο των Χανίων, έγινε ο απαραίτητος έλεγχος και αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για φάρσα.

Λίγες ώρες πριν, είχαμε ένα φαινομενικά άσχετο περιστατικό. Στο Λασίθι (πάλι της Κρήτης), ένα νεαρό ζευγάρι έδωσε νερό σε έναν τραυματισμένο γυπαετό κι αυτός τους έκανε τη χάρη να… φωτογραφηθεί μαζί τους. Οι σχετικές φωτο και το βίντεο έγιναν ανάρπαστες στο FB (https://www.facebook.com/gxomer/videos/vb.1096605459/10216101281020242/?type=2&video_source=user_video_tab)

Ο γυπαετός ανήκει στους γύπες του λεγόμενου Παλαιού Κόσμου (οικογένεια Αετιδών) για να υπάρχει διαχωρισμός από τους αντίστοιχους του Νέου Κόσμου (οικογένεια Καθαρτιδών). Στους οποίους ανήκει και ο κόνδορας, το πουλί-σύμβολο των Άνδεων και της Νότιας Αμερικής.

Condor Airlines, έτσι; Φάρσα για βόμβα, έτσι; Νότια Αμερική, έτσι;

Την ίδια μέρα, Πέμπτη, 16 Αυγούστου, εννιά αεροσκάφη χρειάστηκε να κάνουν κατεπείγουσες προσγειώσεις και αλλαγές στα δρομολόγιά τους στον εναέριο χώρο της Χιλής, της Αργεντινής και του Περού, εξαιτίας απειλών περί τοποθέτησης βομβών που δέχθηκε η υπηρεσία πολιτικής αεροπορίας της Χιλής. Συνολικά έγιναν 11 απειλές, δύο από τις οποίες ήταν εντελώς «ανυπόστατες», ενώ αντιθέτως εννιά αφορούσαν πραγματικές πτήσεις. Μετά τους ελέγχους που έγιναν στα εννέα αεροσκάφη, διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχαν εκρηκτικά σε κανένα. (http://www.iefimerida.gr/news/437935/mparaz-apo-farses-sti-hili-gia-vomves-ennea-aeroskafi-ekanan-katepeigoyses-prosgeioseis)

Και εν κατακλείδει, δυο νύξεις που ο καθένας μπορεί να τις εκλάβει όπως θέλει.

Μια μέρα μετά την τραγωδία στο Μάτι, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Πάκης Παυλόπουλος δήλωσε για τους νεκρούς : «Οφείλουμε να αποδείξουμε ότι η θυσία τους όχι μόνο δεν πήγε χαμένη, αλλά καθορίζει το δικό μας δημοκρατικό χρέος». Το πώς ο θάνατος δεκάδων ανθρώπων σε μια πυρκαγιά ταυτίζεται με «θυσία», και πώς αυτό σχετίζεται με το «δημοκρατικό χρέος» (όχι το δημοσιονομικό) είναι κάτι που μόνο ο Πάκης το ξέρει. Εγώ αδυνατώ να κατανοήσω.

[Θυσία = αιματηρή ή αναίμακτη προσφορά λατρευτικού χαρακτήρα που απευθύνεται σε θεότητα || ενδεχομένως προσφορά της ίδιας της ζωής για την επίτευξη ευγενούς και ανιδιοτελούς σκοπού].

Μέσα στην θύελλα του σολοικισμού που σαρώνει την Συναίνεση, όπου ο καθένας χρησιμοποιεί κάθε λέξη όπως του καπνίσει, αυτό θα μπορούσε να περάσει και ασχολίαστο. Ή μήπως (ακριβώς γι αυτό!) όχι;

Θυμάστε ότι ξεκινούσα την ανάλυση της τραγωδίας στο Μάτι με την εισβολή αγνώστων στον αρχαιολογικό χώρο του ιερού των Αιγυπτίων Θεών, ανάμεσα σε Μαραθώνα και Νέα Μάκρη οι οποίοι προξένησαν σημαντικές και άκρως συμβολικές φθορές στα αγάλματα της Ίσιδας και του Όσιρη; Αυτό είχε γίνει καιρό πριν, στις 19 Ιουνίου.

Στις 29 Ιουλίου, δυο γυναίκες μπήκαν στο Βυζαντινό Μουσείο και έριξαν λάδι σε εκθέματα με αποτέλεσμα να προκαλέσουν φθορές –ιδιαίτερα σε έναν Κοπτικό Σταυρό. Οι καταστροφείς έριξαν επίσης λάδι και στον άμβωνα του παλαιοχριστιανικού παρεκκλησίου, καθώς και στον δίδυμο κιβωτιόσχημο τάφο από τη Σταμάτα Αττικής – ένα έκθεμα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς διακοσμείται με σταυρό και πτηνά, ενώ σώζονται και επιγραφές με επίκληση για τη σωτηρία των ψυχών των νεκρών.

Όταν έγινε γνωστό αυτό, η υπουργός Πολιτισμού, Λυδία Κονιόρδου, ξέρετε εκείνη που φέρνει λίγο στη Γκόλντα Μέιρ, δήλωσε για το βανδαλισμό: «Δεν θα το έλεγα ακριβώς βανδαλισμό, ίσως είναι υπερβολική αυτή η έκταση. Θεωρούμε ότι ήταν κάποιες κυρίες οι οποίες άπλωναν κάποιο λάδι».

Κάποιες, κάπου, κάποτε… Οι γνωστές ευνουχισμένες γενικολογίες. Αλλά έχω γράψει τόσα για τον Πόλεμο των Λέξεων, που δεν έχει νόημα να το αναλύσω για νιοστή φορά.

«Περνώντας από τις λαδωμένες πέτρες στα τρίστρατα, χύνει πάνω λάδι με το λαδικό του, γονατίζει και αφού προσκυνήσει φεύγει» («Ηρώον ευθύς ιδρύσασθαι και των λιπαρών λίθων των εν ταις τριόδοις παριών εκ της ληκύθου έλαιον»), κατά πώς έγραφε κι ο φιλόσοφος Θεόφραστος στους “Χαρακτήρες”, τον 4ο πΧ αιώνα).

Άραγε ένας σταυρός (έστω και κοπτικός) δεν νοείται ως «τρίστρατο»; Ή έστω σταυροδρόμι;

Θυσίες, τελετές, σταυροί –κοπτικοί και αηγιωργίτικοι…

A suivre…