Ο Διώδορος μας λέει πως οι Σπαρτιάτες και οι Αθηναίοι ανέβαλαν την σύγκρουση για την επόμενη μέρα λόγω κακών καιρικών συνθηκών "αν και οι μάντεις και των δύο πλευρών το απαγόρευαν". Στην περίπτωση των Σπαρτιατών το κεφάλι του θυσιαζόμενου ζώου το οποίο βρισκόταν στην ακττή παρασύρθηκε από ένα κύμα. Ο Σπαρτιάτης μάντης προφήτευσε ότι αυτό το σημάδι σήμαινε ότι ο ναύαρχος Καλλικρατίδας θα πεθάνει στη ναυμαχία. Ο Καλλικρατίδας δεν πτοήθηκε και ανακοίνωσε πως ο θάνατός του δεν θα έκανε την Σπάρτη λιγότερο φημισμένη. Ο Καλλικρατίδας σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της ναυμαχίας...

Ένας κακός οιωνός όμως συνέβη και στο Αθηναϊκό στρατόπεδο. Ο στρατηγός Θράσυλλος όπως τον αναφέρει ο Ξενοφώντας ή Θρασύβουλος όπως τον λέει ο Διόδωρος είδε ένα όνειρο το βράδυ. Ονειρεύτηκε ότι αυτός και έξι άλλοι στρατηγοί έπαιζαν σαν ηθοποιοί στην τραγωδία του Ευριπίδη "Φοινίκισσες" σε ένα γεμάτο θέατρο ενώ οι ανταγωνιστές τους έπαιζαν ένα άλλο έργο τις "Ικέτιδες". Το όνειρό του συνεχίστηκε και μέσα σε αυτό ο Θράσυλλος είδε ότι πέτυχαν μία "Κάδμεια νίκη" και πως όλοι οι στρατηγοί πέθαναν σε μία μίμηση της εκστρατείας των επτά επί Θηβών. Μόλις ο Αθηναίος μάντης το άκουσε είπε πως επτά από τους στρατηγούς θα σκοτώνονταν, κάτι το οποίο ήταν σχεδόν προφανές γιατί και οι δύο τραγωδίες έχουν σαν θέμα την εκστρατεία κατά της Θήβας όπου εφτά στρατηγοί σκοτώνονται. Όμως εδώ η ο μάντης έκανε λάθος ή κάτι πήγε στραβά στην αφήγηση του Διόδωρου καθώς στην εκστρατεία κατά των Θηβών σκοτώνονται οι έξι από τους επτά ήρωες. Έτσι λοιπόν έξι από τους Αθηναίους στρατηγούς εκτελέστηκαν στην Αθήνα στον νκηφόρο κατά τα άλλα γυρισμό τους. Το εγκλημά τους ήταν πως παρόλη την μεγάλη θαλασσοταραχή δεν μπόρεσαν να ανακτήσουν τα νεκρά πληρώματα από την θαλασσα για να έχουν μία σωστή ταφή.