Το 1914 η διαπρεπής στην Αθήνα παιδαγωγός κ. Άννα Τριανταφυλλίδου, είδε στον ύπνο της ένα δωμάτιο, το οποίο βρισκόταν στη Κοζάνη, του οποίου τα έπιπλα, οι πόρτες και τα παράθυρα αποτυπώθηκαν στη μνήμη της. Ακόμα μέσα στο δωμάτιο υπήρχε μια μεγάλη ντουλάπα πίσω από ένα κρεβάτι στο οποίο είδε τον αδερφό της Ιωάννη Τριανταφυλλίδη, νομάρχη Κοζάνης, ξαπλωμένο, χλωμό, φορώντας κίτρινο πουκάμισο και ετοιμοθάνατο. Το πρωί διηγήθηκε λεπτομερώς το όνειρό της στην αδερφή της Λουίζα. Ματά από οκτώ ακριβώς μήνες έλαβε την είδηση ότι ο αδερφός της ήταν ετοιμοθάνατος και αμέσως έφυγε μαζί με τη Λουίζα για τη Κοζάνη. Φτάνοντας εκεί, αναγνώρισε το σπίτι και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό ώστε οδήγησε την αδερφή της για να μπουν στο σωστό δωμάτιο. Όταν μπήκε μέσα είδε ίδια και απαράλλακτα όπως στο όνειρό της όχι μόνο τα διάφορα χαρακτηριστικά του δωματίου όπως τα παράθυρα, τις πόρτες, τα έπιπλά και τη ντουλάπα, αλλά και το πουκάμισο και τη στάση και την έκφραση του ετοιμοθάνατου αδερφού της.