Ένας διπλούς πέλεκυς 3500 χρόνων από την Κρήτη αποδεικνύει ότι μιλάμε ακόμη την γλώσσα εκείνης της εποχής!!! Ευρίσκεται στο Μουσείο της Βοστώνης – πότε θα τον ζητήσει πίσω το υπ. Πολιτισμού της Ελλάδος;



Ένας διπλούς πέλεκυς (λάβρυς, όπως τον έλεγαν οι Λυδοί, φύλο ελληνικής καταγωγής) από την Κρήτη (του 1500 π.Χ.), μεγέθους 9 Χ 8,3 εκατ., ευρίσκεται και εκτίθεται στο Μουσείο της Βοστώνης των ΗΠΑ.



Στο αριστερό σκέλος του πέλεκυ υπάρχει μια αφιερωματική επιγραφή!


Ο δρ. Μηνάς Τσικριτζής(*) την διάβασε:

Γράφει               in da ma - te

που σημαίνει στην γη μητέρα


Κάτι που σημαίνει ότι εδώ και 3.500 χρόνια (τουλάχιστον) οι Έλληνες, λένε με το ίδιο όνομα την γαία / γη (δα > δάπεδο, Δαμάτερ η Δήμητρα η θεά της γεωργίας / γαίας / γης, κλπ.),

καθώς και με το ίδιο όνομα την μητέρα (< mate > μήτηρ, ρίζα που διατηρήθηκε και σε όλες τις διαλέκτους που γέννησε η ελληνική γλώσσα: mater, mather, muter, κλπ.)!


Πώς άρα γε και με ποια νομιμότητα κατέχει το αμερικανικό μουσείο ένα τέτοιο ιερό αρχαίο αντικείμενο, που πιστοποιεί την αρχαιότητα και αυθεντικότητα της σημερινής ελληνικής γλώσσης και της συνέχειας του Έλληνος;

Με ποια νόμιμα παραστατικά κατέχει και επιδεικνύει το εν λόγω μουσείο αυτό το ιερό σύμβολο του κρητομινωικού ελληνικού πολιτισμού;

Θα κάνει έρευνα να το ρωτήσει ποτέ το υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδος;


(*) Βλ. βιβλίο δρ. Μηνά Τσικριτζή «Αστρονομία στον Κρητομυκηναϊκό Πολιτισμό».