Α! ΔΕΝ ΑΝΗΣΥΧΩ καθόλου για το Κυπριακά, γιατί ως έθνος, ως πολιτική ηγεσία, αλλά και ως λαός είμαστε πρωταθλητές στις εθνικές υπαναχωρήσεις και στις απώλειες κεκτημένων γενικώς! Τα τελευταία πενήντα χρόνια έχουμε καταφέρει με ζηλευτή μαεστρία να χάσουμε.. σε όλα τα μέτωπα! Από πού να ξεκινήσεις; Είμαστε, π.χ. η μόνη χώρα που κατάφερε, να «θάψει» μια δική μας μεγάλη καταπιεζόμενη μειονότητα σε ξένο κράτος, τους Βορειοηπειρώτες. Οσο ήταν ο Εμβέρ Χότζα είχαμε βέβαια την ησυχία μας με ... δαύτους, γιατί τους έχωνε στα μπουντρούμια. Μόλις κατέρρευσε το καθεστώς όμως, βρήκαμε το κόλπο να τους εξαρθρώσουμε! Τους ανοίξαμε τα σύνορα και τώρα για να βρεις Βορειοηπειρώτη ψάχνεις μόνο στα Πατήσια. 'Ολα αυτά τα χρόνια δεν θέσαμε ποτέ, πουθενά και σε κανένα διεθνές όργανο σοβαρό ζήτημα για τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσής τους, ενώ οι Τούρκοι μας είχαν δεκαετίες «πρώτες φίρμες» στις έρευνες τον ΟΗΕ ότι δήθεν καταπιέζουμε τους Μουσουλμάνους της Θράκης. Γενικά δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να συγκριθεί μαζί μας στο πως απεμπολούμε με περηφάνια, χαρά και... άποψη(!!) όσα άλλοι λαοί σκοτώνονται για να διατηρήσουν. Αφού καθαρίσαμε με το ... ανθελληνικό βορειοηπειρωτικό ζήτημα και την υπονομευτική για το έθνος συκοφαντία ότι η Μακεδονία είναι ελληνική, σιγά μη μας σταθεί εμπόδιο το Κυπριακό! (...) Άντε, να παραδεχθώ ακόμη ότι τώρα πια, εκεί πού φθάσαν τι πράγματα με την Ε.Ε., την Κύπρο, τα Ελληνοτουρκικά, μπορεί να μη έχουμε άλλη λύση. Μόνο που διατηρώ, έτσι από στατιστικό ενδιαφέρον μερικές απορίες: Πώς γίνεται και είμαστε η μόνη χώρα που πρέπει πάντα και πάντα να αποχωρεί; Βορειοηπειρωτικό, Κύπρος, Μακεδονικό.. σε όλα κάναμε πίσω! Συμπτώσεις ήταν ή υπήρξαμε τόσο μεγάλη.. αποικιοκρατική δύναμη που κατείχαμε χώρους που δεν μας ανήκαν;