Τ6 1955 πού ξαναπήγα στήν Μονή Φιλοθέου, τόν έπισκέφθηκα τήν δεύτερη ήμέρα στό Κελλί του, άλλά δυστυχώς έλειπε. 'Αφησα λίγα πράγματα έξω άπό τήν πόρτα του καί έπέστρεψα στήν Μονή προσέχοντας νά μή μέ άντιληφθή κανείς, γιά νά μή βάλω σέ λογισμούς τούς Πατέρες, δτι γυρίζω στά Κελλιά μέ πράγματα κ.λ.π. Τήν άλλη μέρα, τό άπόγευμα, έρχεται στό Μοναστήρι δ Γερο - Αύγουστίνος καί μέ ζητάει.

- Πού είναι ένα καλογέρι Παίσιος;

Οί Πατέρες παραξενεύτηκαν καί τού είπαν:

-'Εμείς άκόμη δέν τόν γνωρίσαμε καλά - καλά? έσύ, πού τόν ξέρεις;

καί τού έδειξαν τό κελλί μου. Μόλις άνοιξα τήν πόρτα, έβαλε εδαφιαία μετάνοια και είπε:

- Ευλογεϊτε

Μετά μού λέει:

- Θεός συγχωρέσοι γιά τίς ευλογίες πού μού άφησες.

Μού βγάζει τότε άπό τόν τουρβά τον σ' ένα μανδήλι έπτά μικρά ροδάκινα, πού δέν διέφεραν άπό κορόμηλα στό μέγεθος, άπό μιά μισόξηρη ροδακινιά πού είχε στό Κελλί του. Θέλησα νά τού κρυφτώ τού Γέροντα γιά τήν εύλογία πού τού είχα πάει, άλλά έκείνος μού είπε:

-'Εγώ σέ είδα άπό τόν Προφήτη 'Ηλία (τό Ρωσικό).

`Ο Προφήτης 'Ηλίας είναι περίπου τέσσερις ώρες άπόσταση άπό τό Κελλί τού Γερο - Αϋγουστίνου. `Ο Γέροντας είχε καί τό διορατικό χάρισμα. Γιά τόν Θεό, φυσικά, δέν υπάρχουν κοντινές ή μακρινές άποστάσεις.