Ο συνταγματάρχης κ. Ι. Δημητριάδης είδε στον ύπνο του ότι το απόγευμα έβρεχε και πως παρακάλεσε την κόρη του να του φέρει την ομπρέλα του. Εκείνη όντως την έφερε αλλά βγάζοντας την από τη θήκη την έσκισε λίγο με το νύχι της. Ο κ. Δημητριάδης μετά βρέθηκε (πάντα στο όνειρό του) αργά το απόγευμα στην Πλατεία Ομονοίας μπροστά από το ζυθοπωλείο «Ήβη» όπου είδε δύο άντρες να έρχονται προς αυτόν, ο ένας με κακές προθέσεις, μελαχρινός και περνώντας από μπροστά του να τον χαιρετάει γελώντας ειρωνικά : «Χαίρεται κύριος, δεν με γνωρίζεται;». Στην άρνησή του πρόσθεσε : «Αφήστε τα αυτά και μην προσποιείστε, εσείς δεν είστε ο διευθυντής της Σαμπάχ;». «Τι λες, είσαι καλά;» απάντησε ο κ. Δημητριάδης, «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;». Επειδή ο άγνωστος άντρας εξακολουθούσε να χαμογελά ειρωνικά πρόσθεσε : «Φύγε από κοντά μου άθλιε! Είμαι ο συνταγματάρχης Δημητριάδης». Τότε ο άγνωστος τον κοίταξε κατάπληκτος τον χαιρέτησε και έφυγε λέγοντας : «Περίεργο, τι καταπληκτική ομοιότητα!». Μετά από αυτό, ξύπνησε ο Δημητριάδης. Αφού ήρθε το απόγευμα ο Δημητριάδης έχοντας ξεχάσει το όνειρο ζήτησε από την κόρη του την ομπρέλα του. Εκείνη του την έφερε αλλά βγάζοντας την από τη θήκη την έσκισε λίγο με το νύχι της ακριβώς στο ίδιο μέρος που ο συνταγματάρχης είδε στον ύπνο του. Τότε ο κ. Δημητριάδης θυμήθηκε το όνειρο και το διηγήθηκε λεπτομερώς στη γυναίκα και στην κόρη του και έφυγε. Κατεβαίνοντας την Πατησίων σκέφτηκε ότι έπρεπε να πάει στην Πλατεία Συντάγματος για να πάρει το αυτοκίνητό του το οποίο βρισκόταν ακριβώς μπροστά από το ζυθοπωλείο «Ήβη». Τότε αντιλήφθηκε να έρχεται προς το μέρος του ένας νεαρός που στην αρχή πέρασε για κάποιο συγγενή του, κατόπιν όμως τον αναγνώρισε ακριβώς πως ήταν ο άνθρωπος που είδε στον ύπνο του ο οποίος από απόσταση 3-4 βημάτων τον χαιρέτησε γελώντας ειρωνικά : «Χαίρεται κύριε, δεν με γνωρίζεται;». Στην άρνησή του συνεχίζοντας να γελά ειρωνικά ο νεαρός συνέχισε : «Μην προσποιείστε, δεν είστε εσείς ο διευθυντής της Σαμπάχ;» Και τότε ο κ. Δημητριάδης τσατισμένος του είπε «Βρε τι Σαμπάχ μου λες. Φύγε από κοντά μου άθλιε! Εγώ είμαι ο συνταγματάρχης Δημητριάδης». Ο άγνωστος τότε χαιρέτησε έκπληκτος και φεύγοντας είπε : «Τι καταπληκτική ομοιότητα!» Επιστρέφοντας αμέσως στο σπίτι του ο κ. Δημητριάδης πριν αφηγηθεί τα συμβάντα παρακάλεσε την γυναίκα και την κόρη του να του επαναλάβουν όπως τους είχε πει το όνειρό του και τότε τους είπε την περίεργη πραγματοποίηση του. Αργότερα ο κ. Δημητριάδης αφηγούμενος το όνειρό του σε συγγενή του από την Κωνσταντινούπολη, τον κ. Περικλή Καλαϊσάκη, έμαθε ότι όντως έμοιαζε πολύ με τον Αρμένιο διευθυντή της Σαμπάχ, ο οποίος είχε απαγχονιστεί από τους Τούρκους.