Ο μακαρίτης στρατηγός Κοντούλης διηγήθηκε το εξής επεισόδιο : Βρισκόμενος κατά το 1917 ως μέραρχος στο Ναύπλιο πήγαινε που και που στο ξενοδοχείο του κ. Συνετού και δειπνούσε, γιατί ο διευθυντής του ξενοδοχείου, ο κ. Συνετός, ήταν ιδιαίτερα αφοσιωμένος στον στρατηγό και τον παρακαλούσε να συχνάζει εκεί βεβαιώνοντας ότι έκανε καλό στο ξενοδοχείο του. Ήταν τόση η αγάπη του προς τον στρατηγό, ώστε τον είχε προσκάλεσε επιμόνως να πάει στην Ζάκυνθο σε ένα κτήμα που θα έκτιζε και να μείνει ένα μήνα. Ένα απόγευμα ήταν ο στρατηγός στο σπίτι του, πριν ακόμα δειπνήσει άκουσε τη φωνή του Συνετού να του λέει: «Κύριε μέραρχε…» Νομίζοντας ότι ήρθε ο Συνετός για κάποιο λόγο, σηκώθηκε και άνοιξε την πόρτα αλλά δεν είδε κανένα. Ρώτησε τότε τον τραπεζοκόμο, τον μάγειρα, το σκοπό, μήπως είδαν τον Συνετό αλλά όλοι τον διαβεβαίωσαν ότι δεν ήρθε κανείς. Μετά από μισή ώρα έφτασε ένας υπηρέτης από το ξενοδοχείο, λέγοντας πως ζητά τον στρατηγό η σύζυγος του Συνετού. Ο τελευταίος είχε πεθάνει ξαφνικά πριν από μισή ώρα.