Η Αθηνά Μπεκ της γνωστής οικογένειας των Αθηνών όταν ήταν μικρή και φοιτούσε στο σχολείο των καθολικών καλογριών είχε μία συμμαθήτρια η οποία την ζήλευε και ήταν πάντα κακή απέναντί της. Αιτία αυτής της ζήλιας ήταν η εξαιρετική ομορφιά της κ. Μπεκ την οποία όταν την γνώρισα και μου διηγήθηκε το γεγονός διατηρούσε ακόμα αξιοσημείωτα ίχνη ομορφιάς. Όταν τελείωσαν το σχολείο και χώρισαν, εκείνη μετανοημένη της εξομολογήθηκε κλαίγοντας το σφάλμα της και ζήτησε συγγνώμη. Οι δύο γυναίκες παντρεύτηκαν και εξακολουθούσαν να βλέπονται που και που. Τότε όμως η Αθηνά Μπεκ αντιλήφθηκε πως όσες φορές ερχόταν να την επισκεφτεί η φίλη της κάτι έσπαζε στο σπίτι της ιδίως γυαλικά π.χ. λεκάνη, καθρέφτης, ποτήρια. Το γεγονός αυτό έγινε αντιληπτό και από το υπηρετικό προσωπικό το οποίο μόλις έβλεπε την «επικίνδυνη» υπηρέτρια έτρεχε να θυμιάσει για να αποτρέψει την βλαβερή της επίδραση σύμφωνα με τα διδάγματα της λαϊκής πείρας. Τελικά αντιλήφθηκε το γεγονός και η ίδια και είπε στην οικοδέσποινα : «Αθηνά μου! Θα σταματήσω πια να έρχομαι γιατί δεν θα σου αφήσω στο σπίτι γυαλικό γερό…» Το ακόμη πιο περίεργο είναι το εξής : Όταν η Αθηνά Μπεκ έβλεπε στον ύπνο της την φίλη της ήταν σίγουρη ότι την επόμενη κάτι δυσάρεστο θα τις συνέβαινε π.χ. αδιαθεσία, φιλονικία, σύγχισις κ.λ.π.